De tijd vliegt

Voordat ik het weet is het alweer vrijdag in week 35 bijna is de maand augustus al voorbij en ik moet nog mijn trainingsweek van week 34 met jullie delen. Het is een week geweest waarin ik mijn nieuwe gadget kon ophalen. Waarin ik een race aan me voorbij liet gaan en in twijfel was of ik die zondag wel zou gaan starten, waarom? Dat lees je hieronder. Ook heb ik mezelf doen verbazen deze week. Het staat er allemaal in

Vorige week maandag was ik nog aan het herstellen van de race van zaterdag avond bij de Ermerloop. Trots keek ik terug ondanks dat mijn poging om mijn pr te verbeteren flink mislukt was.  Ik heb vandaag een paar gesprekken en een vergadering, een halve werkdag ik kom niet op de groep. Ik wil graag naar de sportschool direct door maar die hanteert nog een zomerrooster en is pas na 17.00 uur open. Ik besluit daarom om een rustdag te houden, eenmaal thuis freubel ik her en der wat door het huis maar kom ik ook niet verder. Ik zie dat de inschrijvingen voor het cross seizoen gestart zijn maar ik twijfel nog wat ik het komend winter wil gaan doen.

De volgende dag is de date met de anitameisjes, we gaan eerst lopen op de blaricumse heide om vervolgens naar de Hoop te gaan om een ijsje te eten. Ik heb echter deze dag ook mijn intervaltraining gepland staan en besluit deze in de middag eerst te gaan lopen. Trots behaal ik 2 kroontjes op strava, niet helemaal volgens mijn trainingsplan maar altijd een enorme booster om alles eruit te halen. Ik loop deze dag een mooie ronde maar ik vind het nog steeds wel heel warm. Ik loop 10 km, fris me thuis zelf snel op en bereid me direct weer voor op de run van vanavond.
Tijdens de gezellige avond lopen we over en prachtig stuk heide gebied met een gedeelte van de anitameisjes. Helaas kan niet iedereen erbij zijn door werk, vakantie en andere zaken. Wel is het van ouds gezellig en uiteindelijk ook uitdagend want de ijsjes bij de Hoop dat zijn de kleinste zeker niet. Super heerlijk heeft het ons gesmaakt en we hebben een ontzettend gezellige avond gehad. In de auto hebben ik en Nicole het er nog lang over gehad! Mega bedankt dames voor deze gezelligheid dit geeft mij altijd weer een hele goede boost!

 

Op woensdag had ik gepland staan dat ik de 4mijl in Staphorst zou gaan lopen, een vriendin had me echter gevraagd of ik mee wilde gaan shoppen en daarna uit eten. Omdat ik ook op zondag weer een race gepland heb staan laat ik de race in Staphorst aan mij voorbij gaan. Dit kan volgend jaar misschien wel. We maken er een leuke dag van in Arnhem waar we ongeveer alle winkels hebben gezien. Het is prachtig weer dus tussendoor ook even lekker het terras op voor wat te drinken. We sluiten de avond af op het terras met heerlijke tapas maar voordat we daarop zaten kreeg ik 10 min voordat we bij ons eindstation waren telefoon. Uw Garmin is zojuist binnen gekomen. Waarop ik deze natuurlijk direct heb opgehaald. Na het eten thuis aan de lader gelegd zodat ik er de volgende dag mijn eerste run mee zou kunnen doen. Jullie begrijpen het wel, diezelfde avond lag ik erg laat in bed met een volledig opgeladen horloge wat grotendeels is ingesteld!

Donderdagochtend ging de wekker vroeg, in tegenstelling tot anders had ik weinig moeite om mijn bed uit te komen. Ik wilde trainen, trainen met mijn nieuwe sporthorloge, maar uh hoe gaat dat eigenlijk. Dit uitzoekwerk zorgde ervoor dat ik van een uur lopen nog max 35 kon maken. Als back up liep ik op mijn linkerarm met mijn polar horloge. Zo vertrok ik de deur uit. Na 5 km kwam ik terug. Snel gedoucht en klaargemaakt want ik had een afspraak op mijn werk. Donderdagavond laat heb ik alles bekeken en het horloge bevalt me op dit moment al erg goed. Ik ben benieuwd hoe het me zal bevallen op langere termijn.

Op vrijdag ochtend bewust gekozen voor een korte ronde, ik heb besloten dat ik op zondag wel mee ga doen met de wedstrijd in Harmelen en wil dus op zaterdag rust houden. Na 6,5 km ben ik thuis maak ik mij opnieuw klaar voor mijn werk want dit is mijn werk weekend.

Zaterdag heb ik een rustdag en schrijf ik mijn blog over de week hiervoor. Verder doe ik weinig. Ik probeer alleen nog meer te weten te komen over mijn Garmin. Anderen helpen me bij mijn vragen Instagram is gelukkig een goede hulplijn. Ik heb mijn Polar V800 verkocht dacht ik vandaag, maar helaas laat die koper nu niets meer van zich horen. Dit is altijd irritant maar het gebeurd vaker. Iemand zal na mij vast heel blij worden van mijn Polar V800 maar wie die persoon zou zijn dat is nu gewoon nog even niet duidelijk.

Zondag is het weer raceday, het hardloopevenement in Harmelen. Een eind rijden dat kan ik je wel zeggen vanuit Twente. Dit was 1 van de redenen waarom ik ontzettend getwijfeld heb of ik wel zou gaan. Een andere reden was dat het hele internationale Frontrunners team zou komen. Ik was bang dat juist het mooie kleine evenement overschaduwt zou worden hierdoor. Vorig jaar ben ik verkocht geraakt aan het evenement, ik zou meelopen maar dit kon toen niet door mijn voetblessure. Daarom had ik mij dit jaar al vlot ingeschreven voor de 5 km. In de hoop dat ik mijn PR van 24.48 hier zou gaan verbreken, dat ik ondertussen op andere events deze al had teruggebracht naar 23.15 had ik toen nog niet kunnen voorzien. De twijfel was dus aanwezig en toch ben ik gegaan en eigenlijk was het heel simpel hoe ik tot die keuze ben gekomen. Ik kwam namelijk de volgende quote tegen:

when you feel like quitting think about why you started

Dit was makkelijk te beantwoorden, het is een leuk evenement, het is een medaille die ik nog niet (verdiend) heb. Er komen veel bekenden en de meesten van hen zie ik niet vaak. Dit alles zorgde ervoor dat ik de keuze gemaakt had. Ook al kan het drukker zijn dan vorig jaar. Ik ga erheen, ik ga immers toch ook naar evenementen waar 10000 mensen op af komen, hoezo dan niet naar deze. In de auto begreep ik het wel weer, de heenweg file op de snelste route dus mocht ik direct omrijden. Wel was ik er ruim op tijd. Ik haalde mijn startnummer op net voor de drukte. Het evenement was vandaag gewild, alle startnummers waren uitverkocht van de na inschrijving. Ik besloot dat ik voor mijzelf zou gaan racen, ik wilde voor een snelle tijd gaan. Mijn PR aanvallen aangezien deze niet op een vlak parcours gelopen is en dit toch best wel een vlak parcours is, eens zien wat ik kan. Gebruik maken van al die snelle frontrunners. Voor de tijd sprak ik al veel bekenden, Yes precies hier doe ik het voor zo gezellig allemaal gelijkgestemden, liefde voor het lopen en het beste uit jezelf proberen te halen. Op een gegeven moment toen we in het startvak stonden nog even een selfie. Oordoppen in en aan, shit ze zijn niet meer verbonden tijdens het aftellen kon ik het nog snel laten verbinden de muziek starten en Pats het was tijd om te gaan rennen.

Ik weet dat ik tot de splitsing van de 5 en de 10 km hard heb gelopen ik haalde in en werd ingehaald. Ik vervloekte de wind die van voren kwam en liet weten dat hij er was. Vanaf de splitsing kreeg ik het zwaar, het deelnemers veld was kleiner omdat de 5 km alweer terug liep naar de finish. Ik werd steeds meer ingehaald, van inhalen was even geen sprake meer en ik wilde heel vaak gewoon even wandelen. Streng sprak ik mezelf toe en zij dat een PR nog mogelijk was. Doorlopen en onder de 4.50 min/km blijven dan ga je onder je tijd komen benoemde ik naar mijzelf. Mijn muziek kan me er vaak doorheen slepen maar het drong niet meer tot me door. Ik keek uit naar de laatste kilometer en toen deze aanbrak zag ik een loopster voor me lopen die ik wilde inhalen. Dit lukte ongeveer 400 meter voor de finish. Waar het publiek weer flink stond aan te moedigen. Wat echt super lief was was dat de dochters van Joyce (1 van de runningangels) een stuk met me mee liepen en me flink aan het aanmoedigen waren. Ik kon op het einde nog een sprintje trekken en keek terwijl ik finishte mega verbaast naar de klok. Debbie (de organisator van dit evenement) stond vlak na de finish al hijgend en puffend probeerde ik haar duidelijk te maken dat ik een PR had gelopen en een hele dikke ook maar mijn tijd die wist ik niet precies. Mijn eigen klokje gaf 22.38 aan maar ik klokte te laat uit. Ik heb mijn garmin nog niet helemaal goed onder de knie. Debbie zegt daarentegen dat ik 1 van de eerste niet frontrunners ben die gefinisht is. Dat dat dus podium betekend. Ik bekijk haar vragend en snap het niet zo goed, er zijn zeker meer dan 10 vrouwen voor mij hoezo podium. Het blijkt dat zij hun eigen klassement hebben en niet mee doen met deze prijsuitreiking. Blij en verrast loop ik weer naar de laatste bocht waar joyce staat maar ook anderen tenslotte komen aansluiten

. Ik wacht op de prijsuitreiking wat ik op dat moment nog niet helemaal goed kan bevatten. De kids van Joyce kunnen me vertellen dat ik 15e dame ben geworden overall. Dik tevreden ben ik hiermee en wanneer ik de uitslagen zo bekijk hebben ze ontzettend goed opgelet! Het klopt precies met de bruto tijden. Zeer blij neem ik mijn bosje bloemen en een mooie armband in ontvangst tijdens de prijsuitreiking en ga daarna met een glimlach op mijn gezicht weer terug naar huis. Blij dat ik ben gegaan, blij dat ik de keuze heb gemaakt. Of ik volgend jaar weer kom. Ik denk het wel, het is echt een leuk kleinschalig maar gezellig evenement.

Eenmaal thuis opgefrist en gegeten kan ik ook weer naar mijn werk, met een slaapdienst sluit ik dit weekend en deze week af. Op naar een mooie komende week waarin ik opnieuw 2 runs op de planning heb staan! Deze week sluit ik af met een PR op de 5 km die nu staat op 22.28 min en een totaal aantal van 31.6 km.

 


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s