RunwithJoy.ce

December 2017, er is een winactie van @worldsmarathons waarin je deelname kan winnen voor de Limassol marathon. Ik zoek op waar Limassol ligt, ik heb er nog nooit van gehoord en besluit mee te doen. Wie weet win je een trip naar Cyprus, ik kan altijd een gokje wagen.  Wanneer ik dan ook op 17 december hoor dat ik 1 van de gelukkigen ben spring ik een gat in de lucht

‘life is a game of luck, be happy because were lucky to live it’

Wanneer ik contact heb gehad is mijn roze wolk al snel weer verdwenen. De prijs bestaat uit enkel het startbewijs. Niet de reis, toch besluiten Mirjam en ik dat we gaan. We hebben nu een goed excuus, we kijken goed naar de hotel mogelijkheden en de vluchten en we boeken ons een lang weekend naar de zon!  Ik besluit dat ik de halve marathon ga lopen en niet de hele. Het is nog wel een wens om nog weer een hele marathon te gaan lopen in het buitenland. Deze route was vrijwel gelijk aan de halve marathon en met Rotterdam al op de planning besluit ik daar een poging te gaan doen om mijn tijd van de Parijs marathon te verbeteren. Limassol wordt dus een leuke lange duurlooptraining.

Vrijdag 16 maart

De dag van vertrek is aangebroken, we vliegen vandaag met transavia rechtstreeks naar Limassol. Vanuit mijn slaapdienst loop ik naar het station waar een half uurtje later Mirjam bij mij aansluit. We lopen naar de trein die ons rechtstreeks naar schilhol gaat brengen. We hebben er goede zin in. Alles gaat goed op een kleine vertraging van het vliegtuig na. Wanneer we landen op Larnaca en we eenmaal door de douane zijn gaan we op zoek naar ons autoverhuurbedrijf. We hebben een auto gehuurd zodat we ook naast Limassol nog iets van het eiland kunnen ontdekken. Nadat een vriendelijke man voor ons naar het autoverhuurbedrijf belt weten we waar we naar toe moeten. Al snel komt de auto voorrijden, kunnen we het papierwerk regelen en gaan we op weg naar ons Hotel in Limassol. Alle eer aan Mirjam die het links rijden aandurft en achter het stuur kruipt. Eenmaal in het hotel aangekomen checken we in. Ik vraag of de pakketjes aangekomen zijn waarop ik vreemd door Mirjam aangekeken wordt. Deze liggen op de kamer krijg ik te horen. Eenmaal op de kamer geen pakketjes dus ik besluit terug te lopen naar de receptie. Ze blijken daar nog te liggen en ik krijg ze mee. Met pakket en al loop ik terug naar de kamer en geef Mirjam er 1. Ik benoem dat we morgenvroeg om 9 uur onze eerste race al gaan lopen i.p.v. pas zondag! De start en finish is op dezelfde plek en dankzij Primetel mogen wij mee lopen met de 5 km business run. Daar krijgen we natuurlijk ook een medaille voor, we gaan dus met 2 mooie hangers straks weer terug naar Nederland. We besluiten nog even wat te drinken, maken een plan voor de ochtend en gaan dan slapen.

Zaterdag 17 maart – Pre race 5 km

Al vroeg gaat de wekker, ons plan is om  8 uur weg te lopen richting de start van de 5km die ochtend. Volgens google een klein half uurtje wandelen. We maken ons vast klaar en gaan ontbijten. Eenmaal buiten is het al heerlijk weer, de thermometer aan het strand geeft 20 graden aan. we lopen rustig richting de start en met ons vele anderen.

Als we eenmaal erachter zijn waar we onze tas kunnen afgeven lopen we direct het startvak in. Er zijn heel veel mensen en er is 1 groot startvak, we besluiten daarom zo ver mogelijk vooraan te starten. Terwijl we naar voren lopen zien we echt van alles gebeuren in het startvak, mensen met complete rugzakken op, mensen die aan het roken zijn of nog lekker hun kop koffie op rustige wijze op drinken. We kijken elkaar soms echt verbaasd aan. We zijn ondertussen ook al meerdere kinderwagens gepasseerd. We besluiten snel te starten zodat we deze mensen allemaal voor blijven en wel tussen de hardlopers blijven en geen wandelaars hoeven te omzeilen. We zijn er al vroeg en hebben alle tijd voor onze selfies in de zon. Wat een prachtig start gebied, een lange laan met aan weerszijden palmbomen en aan onze rechterkant de zee.

De 5km wedstrijd wordt geopend door Nikos Anastasiadis, de president van Cyprus. Een hele happening, hij verteld nog iets maar we kunnen het niet verstaan omdat het natuurlijk in het Grieks is. Wanneer het startschot gaat schieten Mirjam en ik uit onze startblokken. Veel te snel schieten we weg, maar hierdoor hebben we wel alle ruimte om te lopen. we vertrekken de eerste 200 meter onder de 4.00 min/km daarna zoeken we ons eigen gewenste tempo op, rond de 5.30 lopen we de rest van de kilometer waardoor we met een gemiddeld van 5.09 eindigen na onze eerst gelopen kilometer. Om ons heen zien we al van alles gebeuren, een vrouw die super hard naar voren sprint en vervolgens gaat wandelen om een paar honderd meter later ons ontzettend hard weer voorbij te lopen en dan zien we haar wederom weer wandelen. Je ziet mensen ineens stoppen etc.  Na ongeveer 1,8 kilometer besluit ik het tempo voor mijzelf iets te verhogen wens Mirjam succes en ik ga verder net onder de 5.00 min/km. Wanneer er op 1.9 kilometer het eerste keerpunt is ben ik voor mijn gevoel al op de helft, dit is echter nog niet zo. Ik kom op dit moment steeds meer mensen tegen die i.p.v. hardlopen zijn gaan wandelen. Uiteindelijk zie ik ook meerdere mensen vanaf de andere kant van de weg (die zijn dus nog op weg naar het keerpunt) over een hekje klimmen en zich toevoegen aan de mensen die al op de ‘terugweg’ zijn. Ze snijden een stuk af en dit kan want er is geen tijdsregistratie op het keerpunt. Ook de vrouw die aan het sprinten sloeg en dan gaat wandelen zie ik dit op ongeveer het 3 km punt doen. Ik mompel valsspeler en zie dat ze weer hard gaat sprinten om vervolgens tot stilstand te komen uit te hijgen en daarna te gaan wandelen waarna ik haar weer inhaal en ik haar de rest van de race niet meer opmerk.

Why cheat? You’re only cheating yourself when you do!

Ik probeer mijn eigen tempo, die op dat moment tussen de 4.30 en 4.45 min/km ligt vol te houden. Ik heb het bloedheet met mijn Primetel outfit aan. Een petje en een katoenen shirt (daaronder een sporttop vanwege evt schuren). Gelukkig heb ik wel een korte broek aan gedaan. Het is nog maar 1 km als ik het gevoel heb dat ik echt niet meer kan. Ik spreek me hardop moed in, niemand die mij hier kan verstaan. Over 5 minuten ben je gefinisht zet nog even door. Wanneer de bocht naar rechts draait en ik weer die prachtige finishlaan oploop weet ik mijn tempo redelijk vast te houden. De laan is lang en die finishboog lijkt maar niet dichterbij te komen. Ik ga stuk en bedenk me ondertussen dat dit misschien niet verstandig is met nog een halve marathon op de planning de volgende dag. Toch houd ik vol ik probeer rond de 4.45 te lopen en ik eindig uiteindelijk in een tijd van 24.54 op mijn horloge, en de tijdswaarneming. Geen PR (24.39) maar daar ging ik ook niet voor. Een goede test voor morgen, want wat was het warm. Daarbij ook naar mezelf benoemd als ik morgen onder de 2 uur loop is het goed genoeg. Geen te hoge ambities stellen. Niet lang na mij kwam ook Mirjam over de finish. Trots op onze eerste medaille hebben we een uitgebreide fotosessie op de pier en genieten we van het prachtige weer. We besluiten vervolgens ons startnummer op te halen. Dat is nu vlakbij en gaan Limassol verder verkennen.  Wat ik echt heel leuk vond is dat ondanks dat we in Limassol zaten toch nog verschillende bekenden tegen kwamen. Een gedeelte daarvan zijn ambassadeur voor World Marathons, anderen hadden we in het vliegtuig gesproken of kennnen we via social media! Echt super leuk en gezellig.

Wanneer ik achteraf in de uitslagen kijk blijk ik de 40e dame te zijn van de 2954 dames die meededen en 3e dame van de Primetel deelnemers die bestond uit 81 dames. Prima prestatie dacht ik zo 🙂

 

Zondag 18 maart – Sunny sunday Raceday!

Vandaag ging de wekker vroeg! Om 6 uur stonden we naast ons bed, klaar om te gaan ontbijten. Iets over half 7 liepen we richting de start. Het was kouder dan de dag ervoor, we liepen met onze mooie Limassol sweaters en korte broek richting de start. We hadden goede zin en wisten een beetje wat we konden verwachten. Dezelfde route als gisteren alleen een aantal kilometers langer rechtdoor, dan een keerpunt en weer terug naar waar je begint. De start was iets verplaatst naar achteren, waar we gisteren ook gefinisht waren. We weten waar we onze tassen kunnen inleveren, we drukken onze laatste dingen er nog in.  Ik wilde eigenlijk een petje op doen maar deze vergeet ik uit mijn tas te halen. Ik laat het voor wat het is en na de start ben ik blij dat ik deze niet op heb. We lopen het startvak in waar we al snel Celeste zien staan. We hebben even gekletst en ik kijk eens om me heen. Ik zie pacers lopen, iets waar ik niet bij wil lopen laat mij mijn eigen tempo maar bepalen. Daarnaast zie ik voor ons het startvak van de marathon. Daar komt ineens iemand voor ons staan. Het is Petra, ze geeft even een knuffel ik wens haar heel veel succes met de marathon en ze maakt nog een paar foto’s van ons 3en! Mirjam en ik kiezen ervoor om iets naar achter te lopen maar niet te ver we gaan wel aan de zijkant rechts starten zodat de snelle mensen ons gemakkelijk kunnen inhalen. Wanneer de marathon weg is geschoten mogen wij naar voren lopen. Op naar ons halve marathon avontuur in Limassol.

‘Let’s get it started!’

We lopen beide ons eigen tempo en zullen elkaar na de finish weer zien. We wensen elkaar succes. Het duurt nog even en dan mogen ook wij weg. In tegenstelling tot gisteren start ik nu een stuk rustiger. Rond de 5.50 ga ik weg en ik besluit om net onder de 6 min per kilometer te gaan proberen te lopen. Mijn snelheid schommelt tussen de 5.10 en de 5.50 gedurende de eerste helft. Ik had even een korte versnelling omdat de pacer van 2.00 ineens naast me liep. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ergens op kilometer 8 wilde ik een foto maken, er liep/zat ineens midden op de weg een kalkoen. Te grappig helaas was ik te laat met het pakken van mijn telefoon. Het lopen ging lekker, het eerste stuk was wind tegen. Wetende dat we ergens zouden gaan keren en dan dus een heel stuk wind mee zouden hebben. Het was iets bewolkt waardoor we niet in de directe zon liepen en het dus koeler aanvoelde dan de dag ervoor.  Ik dacht dat route heel vlak zou zijn, maar toch bleken er ook hoogtemeters is te zitten. De drankposten waren goed geregeld, er werden halve liters water uitgedeeld, je kon iets te eten krijgen en op sommige stukken was er ook sportdrank aanwezig. Ik heb 1 maal sportdrank aangenomen maar dat smaakte me niet. Verder heb ik wel de flesjes water aangenomen. Halve liters , ik vond het veel maar ik heb het zo goed mogelijk proberen te gebruiken. Wel ergerde ik me aan het geklots en het gesleep van het flesje. Ik maakte mijn sponsen ermee nat die ik aannam onderweg. De eerste loper van de halve marathon passeert me na 50 minuten aan de andere kant van de weg.  Ik weet dat Celeste snel kan lopen en besluit om de vrouwen die ik zie tot haar te tellen. Ik ben bij 5 wanneer de bosjes me net iets te hoog worden. Echter niet lang daarna (er passeren niet veel lopers mij en hooguit 2 of 3 vrouwen) zie ik Celeste lopen. Ze lijkt het zwaar te hebben en omdat ik zeker weet dat ze bij de top 10 dames loopt benoem haar aan te moedigen en deze boodschap te geven. Ik krijg een handje omhoog ze heeft me gehoord ik hoop stiekem dat ze hoog gaat eindigen! Ondertussen speur ik of ik nog meer bekenden zie. Vlak voordat ik zelf mag draaien ontdek ik Simone aan de andere kant van de weg. Natuurlijk moedig ik haar ook aan.

Wanneer het punt is om te keren update ik mijn Instastorie (die kan je nog steeds op mijn instagram bekijken een verslag van Limassol) Ik ben blij dat we keren, de zon breekt door ik krijg het steeds warmer. De halve liter flessen irriteren me minder. Blij probeer ik op de foto’s te gaan en dat lukt ook zeker. Echter besluit ik ze niet te kopen, het zijn uiteindelijk 4 foto’s voor 20 euro, jammer maar helaas.  De route terug verloopt spoediger dan de eerste helft voor mijn gevoel en qua tijd klopt dit met ongeveer 3 minuten. Ik kijk uit naar Mirjam, net na een waterpost zie ik haar lopen ik pak nog snel een spons aan die ik probeer over te geven. Helaas dit mislukt ik moedig haar aan en loop weer door. Wanneer ik op kilometer 15 ben kom ik de eerste marathonloper tegen! Wauw wat een sterke snelle pas ik moedig hem aan en kijk uit naar anderen. Ik zie Stephan, Sameena en Sunny aan de andere kant van de weg lopen. Probeer hen zo veel mogelijk aan te moedigen. Dit vind ik dus wel echt een leuk onderdeel van het parcours! Ik kijk uit naar Petra en wanneer ik haar bij kilometer 20 nog niet heb gezien weet ik zeker dat ik haar gemist heb, ik hoop het althans wel want de pacer van 4.15 is al langs gekomen. Jammer maar ik weet denk ik wel hoe het komt. Ik ben namelijk onderweg nog in gesprek geraakt met 2 Duitsers. Ze hebben een hele tijd achter me gelopen en vonden mijn pace erg prettig. Ze bedankten me daarvoor want zij gingen nu versnellen, op naar een PR. Ik wens ze heel veel succes en eigenlijk lopen we nog 5 minuten al kletsend door voordat ze daadwerkelijk hun tempo verhogen. Ik probeer ze nog even te volgen maar besluit het niet te gaan doen.

Mentaal vind ik dit wel een zware wedstrijd, weinig afleiding langs de kant van de weg. Hoe mooi het uitzicht over zee ook is, na 5 km weet je precies hoe het eruit ziet.  Wanneer ik de finishlaan weer in duik weet ik nog te versnellen. Ik weet ook dat het langer is dan dat je vooraf denkt dus besluit nog niet vol gas te gaan.  Hier staat veel publiek, maar ze zijn stil. Ik zwaai mijn armen een aantal keer omhoog, ze beginnen te klappen ik versnel en loop de laatste 500 meter met een belachelijk grote grijns richting de finish. Yes dit is genieten wat fijn! met 1 arm in de lucht van blijdschap ren ik over de finish! eindtijd 1.57,33 Totaal geen PR maar uiteindelijk een grote overwinning voor mijzelf. Trots als een pauw neem ik mijn medaille aan maak nog wat foto’s en dan ontdekken de Duitse deelnemers mij weer. We kletsen even na, ze hebben net geen PR gelopen.  Ik heb mijn flesje water op en besluit mijn overwinningsdrankje te halen. Ik ben gewend dat het dan een flesje sportdrank is echter is het in Limassol een halve liter bier. Ik ontdek Celeste en vraag hoe het haar is gegaan. Ze heeft pijn, veel pijn aan haar knie. Wel heeft ze een PR gelopen en achteraf blijkt ze 7e vrouw overall te zijn geworden! Mega knap en dat ondanks haar blessure!
Ik zelf ben geëindigd als 61e Prima prestatie dacht ik zo!

Be proud of every step you take!

Snel kijk ik ondertussen terwijl ik naar de finishlaan loop op mijn mobiel naar de live tracking, wetende dat Mirjam er aan gaat komen waar ze loopt. Ik heb nog even, ik zie dat ik Petra inderdaad gemist heb. Gelukkig maar ze loopt ontzettend sterk. Ik besluit een paar meter voor de finishboog te gaan staan zodat ik mooi foto’s kan maken. Ik zie de 3e man van de marathon nog binnenkomen, de eerste 2 heb ik helaas gemist. Wanneer Mirjam eraan komt maak ik foto’s en schreeuw haar nog even tegemoet, maar ze heeft mij totaal niet gezien of gehoord (ik schreeuwde toch best wel hard haha). Samen besluiten we nog even te kijken naar de marathon. Ook de andere dames komen erbij en iedereen heeft sterk gelopen vandaag! Met z’n allen moedigen we Stephan, Sameena (die overigens als 4e vrouw op de marathon binnen komt! en eerste in haar categorie wordt!) Sunny en Petra nog even flink aan! Petra loopt niet alleen want ze heeft onderweg een mederunner geholpen, gemotiveerd en samen met hem is ze gefinisht! Ze heeft haar eigen doel laten varen voor een ander! Dat is iets wat ik zo mooi vind aan deze sport!

We wachten vervolgens (lang) op de prijsuitreiking van Sameena. Als een stel idioten staan we met zijn allen te gillen en te juichen en dan is het tijd voor een lekkere bak koffie! Na de koffie nemen Mirjam en ik afscheid van de dames. Zij gaan de volgende dag weer naar huis waar wij pas dinsdag gaan vertrekken. Mirjam en ik lopen zelf terug naar het hotel. Maken nog een loopfoto samen want die hebben we helemaal niet en besluiten lekker even te gaan chillen. Het is nog steeds middag, we genieten dus van een extra lange dag.

Maandag 19 maart – Relax 

Maandag is onze chill/vakantie/foto dag. We gaan eerst naar de rots van Aphrodite. Hier maken we wat foto’s met medailles, ballonnen, taart. Het is overigens op dat moment heerlijk weer, 26 graden en volle zon! Vervolgens rijden we nog even langs de kust bezoeken we Pissouri en dan besluiten we terug te gaan naar Limassol. Het is een heerlijke dag waar we vooral veel en lang napraten van de dagen ervoor. We genieten van de zon, lekker eten bij columbia beach resort en dromen ondertussen over een mooie nieuwe zonnige bestemming.  Over de gehele dag hebben we weinig gelopen. We maken wel wat loopfoto’s maar ondertussen ook wat verjaardag foto’s. Mooie herinneringen leggen we vandaag vast. In de avond gaan we uit eten en kunnen we dit heerlijk in de buitenlucht doen. We weten dat het in Nederland koud is en kijken er niet naar uit om die kou weer in te gaan. Wel natuurlijk om onze ervaring te delen met ons thuisfront!

Dinsdag 20 maart – Happy Birthday

Vandaag gaat voor mij de wekker opnieuw vroeg, ik wil namelijk voordat we naar de luchthaven vertrekken mijn birthday run lopen. Ik loop daarom iets over 6 het hotel uit richting het strand. Ik heb een 3.2 km op de planning omdat ik vandaag 32 ben geworden. Tevens een mooie herstelloop van het weekend. Ik loop op een rustig drafje de boulevard af, maak foto’s ondertussen van de zonsopkomst en pak nog een bruggetje mee waar ik dit weekend al meerdere malen onderdoor ben gelopen. Na 1.6 km keer ik weer om. Langs de sinasappelbomen terug naar het hotel. Bizar idee dat je de sinaasappels zo kan plukken langs de weg. Eenmaal in het hotel wordt ik door Mirjam verrast met een prachtig leuk cadeau! Een hardloop fotoshoot! Snel maar een afspraak maken! We gaan ontbijten en maken ons gereed om uit te checken en verlaten Limassol met prachtige herinneringen. We hebben opnieuw toppers mogen leren kennen en zijn zelf weer een ervaring rijker.  Al met al wil ik toch @worldsmarathons bedanken want zonder dat startbewijs hadden wij deze herinnering nooit gehad!