recap of the month februari
Het is weer tijd voor een recap van februari. De kortste maand van het jaar en voor mijzelf kan ik zeggen gelukkig is deze voorbij! Het is niet de maand geworden waar ik op gehoopt had terwijl deze eigenlijk goed begon! Mooie kilometers in een lekker zonnetje althans bijna 1 februari was wel de slechtste dag op de piste, veel sneeuw en wind en het was freezing !! maar de dag erop was weer prachtig en wat hebben we genoten ook tijdens de sneeuw van deze mooie wintersport. Deze sloot ik af met een PR op de 10 miles in Apeldoorn tijdens de midwinter marathon. Nou was dit niet zo moeilijk want de vorige 10 mijl die ik had gelopen was tijdens de dam tot dam loop en die ging al kletsend met een loopmaatje omdat we beide wouden genieten en uitlopen het doel die dag was.
De week erop begon mijn voet te zeuren en na een lange duurloop vind mijn voet op dit moment de ochtenden nog steeds niet prettig. Ik mag echter niet klagen want tijdens de duurlopen doet mijn voet het prima en kan ik eigenlijk gewoon mijn trainingen volgen. Ik kan alleen geen tempo’s maken, dan krijg ik wel een pijnlijke na reactie de dag erop. Van mijn fysio therapie mag ik doen wat goed voelt en ik mag geen pijn hebben al helemaal geen scherpe pijn. Pijn is bij mij toch een moment dat ik ga stoppen zeker nu de marathon van Rotterdam nog maar een paar weken weg is.
Yes, it can slow me down, no i wont let it stop me
Echter omdat deze marathon van Rotterdam nog maar een paar weken weg is en mijn schema eigenlijk uit duurlopen op hartslag bestaan maak ik voor mij zelf en voor mijn gevoel niet de kilometers die ik zou willen maken. Daarom besloot ik last minute en eigenlijk pas deze week dat ik toch ga deelnemen aan de CPC loop in den haag. Ik ga dan voor de 10 en de 21 kilometer zodat ik weer een 31 km in mijn benen krijg. Ook heb ik afgelopen week 2 trainingen samengevoegd waardoor ik op 28 km uit kwam, dit getal beviel mij nog niet en ik wilde het mooi rond afronden naar de 30 met als gevolg dat ik ruim 31 km heb gelopen. Wel op de hartslag wat in het schema stond. Als ik dat vergelijk naar de 30 km ’s die ik vorig jaar op weg naar Parijs heb gelopen loop ik hetzelfde tempo met een paar hartslagen lager gemiddeld en geen hoge pieken meer tussendoor. Dit kan natuurlijk ook aan de vernieuwde hartslagmeter liggend die ik via hardloopaanbiedingen.nl heb mogen reviewen (zie hier).
Mijn voet heeft er dus mede voor gezorgd maar ook omdat ik me zoveel mogelijk aan de tijd probeer te houden die mijn schema mijn geeft dat ik nog maar krap 101 km heb gelopen deze maand! Niet echt een afstand waarvan je zegt, hé jij traint voor een marathon. Echter gaven de 30 kilometer van maandag mij wel vertrouwen, het ging best soepel en de laatste kilometer heb ik zelfs nog kunnen versnellen! Uitgeput was ik niet alleen vonden mijn voeten het minder fijn, vooral de dag erop. Ik ben er ook wel uit welke schoenen in ga dragen tijdens de marathon. Ik wilde eerst nieuwe kopen maar eigenlijk is dat ook gewoon zonde. Je hebt geen mooie marathon editie, ja de Asics gel nimbus 20 platinum editie die staat hoog op mijn wishlist maar die gaan er denk ik niet komen. Ik heb op mijn Asics gel nimbus 19 namelijk nog geen 200 kilometer gelopen. Deze ga ik wel dragen met de marathon. Tijdens de lange afstanden bevallen ze namelijk erg goed!
Wanneer ik terug denk echter aan februari denk ik dat ik aan het einde van het jaar vooral 2 herinneringen heb die niet zo leuk zijn. Voor beide waren de kansen klein maar voor beide ben ik ook weer in mijn eeuwenoude valkuil getrapt. Het aanmelden als Asics Frontrunner, wederom niet geselecteerd, wederom de vraag waarom dan toch niet. Ik was teleurgesteld en dan verschijnt mijn valkuil. Mijn onzekerheid, wat moet ik anders doen. Gelukkig heb ik in de loop der jaren geleerd dat ik dat 1 dag mag denken maar bij ieder negatieve ook iets positiefs er tegenover moet zetten en die zijn er genoeg! Volgend jaar is er bijvoorbeeld een nieuwe kans en tot die tijd focus ik mij op mijn blog en al het leuks erom heen, het plezier wat het mij geeft! Ik heb afgelopen jaar mijn best gedaan, meer kan je niet doen toch?
Keep believing and never give up
Ik heb wel even een traantje moeten wegpinken toen ik de email las dat ik niet ingeloot was voor de New York marathon. Zo lief trouwens dat veel van jullie voor me hebben geduimd en dat jullie mee denken. Alle tips waren echt goed maar echter was de deal hier thuis, als je ingeloot gaan we naar New York voor een week, dit en anders niet. Niet een georganiseerde reis, dat puur vanuit een financieel standpunt. Het is namelijk zoals we het hadden uitgerekend al snel 1000 euro duurder. Dat bedrag alleen kan je al bijna een week van op vakantie met z’n 2en dus dat is te veel. Ik had al een hotel gereserveerd die ik gratis kon annuleren en dat heb ik vanochtend dan ook maar met pijn in mijn hart geannuleerd. Eigenlijk besef ik me nu pas hoe graag ik dit had gewild, misschien omdat de eerste stap nu was gezet. Helaas wie weet volgend jaar .. maar dit schrijf ik met grote tegenzin op, dat wel! Ik ga echter nog een laatste poging doen en Runnersworld en Vifit om hulp vragen met hun actie om je hardloopdroom waar te maken! Echter moet ik hier een filmpje voor maken en ik weet dat daar niet mijn kwaliteiten liggen. Ik mag nu nog even verdrietig en teleurgesteld zijn van mijzelf. Morgen gaat de focus weer naar de marathon van Rotterdam en andere mooie dingen die komen gaan.
De maand maart ben ik namelijk ontzettend druk, maar druk door mooie leuke dingen die ik mag doen. Ik mag niet klagen zullen veel mensen wel denken en of zeggen en gelijk heb je. Ik ga namelijk naar de CPC loop, het weekend daarop ga ik in Limasol (cyprus) mee doen aan de halve marathon en een paar mooie dagen beleven met mijn hardloopmaatje Mirjam. De terugweg van daar vier ik mijn verjaardag! Het weekend erop sta ik in voor Fly & Run in Milaan een groep hardlopers te begeleiden. Vervolgens komt het paasweekend waarin er gewerkt gaat worden en dan is het alweer april en tijd voor die 42.195 meter! Rotterdam komt echt dicht bij en ik ben heel blij dat ik dus die 30 km al 1 keer heb kunnen lopen ondanks mijn blessure en zonder dat dit in mijn schema zit. Het geeft me vertrouwen. Of ik een Pr ga lopen?! Ik hoop het wel maar als mijn voet blijft tegenwerken blijft mijn doel simpelweg uitlopen!
new month new mindset new focus new results
RunwithJoy.ce 