Diepe hel Holterbergloop 2017 – Raceverslag

 

Wat heb ik mijzelf aangedaan, het weekend waarin er weer een ‘herfststorm’ is voorspeld wil ik een PB lopen en loop ik dat op alle social media kanalen te verkondigen!

Ik stel weer eens misschien te hoge eisen aan mijzelf, maar daarnaast weet ik ook dat deze eisen er voor kunnen zorgen dat ik meer uit mijzelf haal dan dat ik normaliter doe. Ik weet dat ik het theoretisch zou kunnen gezien mijn laatste halve marathon in Eindhoven. Daar heb ik onderweg een snellere 10 km gelopen dan dat ik ooit eerder had gedaan. Als alles vandaag goed meezit, zou dit dus een mogelijkheid voor mij kunnen zijn maar wat ik zeg. Alles moet op zijn plaats vallen vandaag anders wordt dit een ongeëvenaarde wens!

Prerace
Vandaag voor de race was niets bijzonders gepland, ik zorg dat ik mijn startnummer op tijd heb. Ik zou eerst afspreken met Mirjam maar ze is ziek hoor ik al vroeg deze ochtend. Daardoor kan Nicole van start gaan en samen spreken we af. Nadat ik eindelijk ook mijzelf klaar maak en we nog even een paar foto’s maken op een plek die mij zeer dierbaar is gaan we naar de start. De plek is mij dierbaar omdat ik daar ook mijn trouwfoto’s heb gemaakt. Onder andere ook de foto dat ik in mijn trouwjurk hardloop! Een van de mooiste plekken op de Sallandse heuvelrug.

Let’s go to the start
Toen we eindelijk na een wandeling door het bos, met de enige stops vanwege de drukte, uiteindelijk bij de start waren. Was het nog wel even zoeken om onze tas met nummer in te leveren en vervolgens een plekje te vinden bij de start. Ik besloot na een paar meter van de start al in te stappen. Mijn doel was snel starten daarna stabiliseren om vervolgens sterk te eindigen. Echter was dit al een probleem. Vorig jaar hadden ze het startvak op tijd ingedeeld. Dit jaar was het 1 groot startvak waardoor ik 10 meter na de start niet in het goede stuk stond, want ik haalde na het startschot iedereen met moeite in vooral omdat het druk was en het niet zo snel ging als gehoopt.

Let’s race it
Ik had voor mezelf best wel een duidelijk doel gesteld. Mijn doel was finishen onder de 50 minuten. Dus mijn doel was eigenlijk iedere kilometer onder de 5 min per kilometer lopen. Voor mij is dat een heel hoog doel. Ik zou in hartslagzone 4 of 5 moeten lopen tot dat ik over de 10 km finish zou zijn. Ik was zeer benieuwd of dit zou lukken. Het begin was traag, ik liep 6.04 en ik haalde veel mensen in. Ik begreep al snel dat dit niet mijn goede tempo zou zijn voor een pr. Toen op een gegeven moment ik werd ingehaald door een veel snellere persoon besloot ik er direct achteraan te gaan. Mijn tempo ging direct omlaag ik liep 4.11 min per kilometer. Ik wist dat ik dit niet vol kon/moest houden maar wel goed was voor het begin. Mijn plan was: snel starten na 1 km proberen te stabiliseren onder de 5 minuten per kilometer te blijven lopen. Zo ging ik van 1 naar 2 naar 3 kilometer. Ik had het niet zwaar maar het ging wel onwijs goed. Mijn doel ging op deze manier zeker behaald worden.  Mijn hartslag was hoog, dat verbaasde me eigenlijk helemaal niet maar ik weet wel dat ik lekker liep!  Ik probeerde me daarop zeker ook niet te focussen. Het mooie aan deze loop is dat iedere kilometer aangegeven wordt met vlaggen en een kilometer bord. Dus iedere kilometer kon ik checken of ik onder de 5.00 liep.  Iedere kilometer was dat het geval. Of ik nu heuvel af of op ging het ging goed. Ik moet zeggen de serieuze klim die we hebben gehad net na de 5 km wel heel zwaar vond dit jaar. Die kon ik wel vervloeken maar daarna wist ik ook dat het bijna vrijwel daarna heuvelaf was. Ik wilde niet te hard versnellen. Ik wilde ook genieten dat is namelijk de reden waarom ik begonnen ben met het lopen van wedstrijden. Maar ik wist nadat we het gemene kinderkopjes pad hadden gehad de route bijna alleen maar naar beneden was. Ik wist dat ik in holten nog even een klein stukje omhoog moest. Ik wist ook dat we nog ruim 2 km moesten dus te hard versnellen zou niet verstandig zijn. Daar ging ik vorig jaar op kapot. Toch wilde ik versnellen, meer en harder ik wilde mijn pr zeker stellen. Dus dat ging ik doen. De dame waarmee ik al een gehele tijd tegelijk op liep,  liep voor mij. Ik wilde haar inhalen.

Kleine doelen stellen tijdens een race kan ervoor zorgen dat je steeds wat harder loopt.

Dit was een grotere uitdaging dan verwacht. In Holten liep ik nog steeds achter haar. Ze zal wel hebben gedacht. Jou heb ik al heel veel gezien en ik laat me niet inhalen. Tot dat ik zag dat iemand uit het publiek super enthousiast aan het cheeren was ik gokte dat het voor mijn buurvrouw was. Het bleek echter Marjan te zijn, een lieve meid uit de buurt die mij herkende en mij aan het aanmoedigen was. Toen ik het doorhad had ik helemaal niet meer door hoe hard of zacht ik liep ik genoot van het moment! Wat een geweldig gevoel kreeg ik ervan en vervolgens begon ook de paarse loper. Ik weet van vorig jaar dat dat echt de laatste meters betekend en ik ging sprinten. De dame die heel lang naast me liep was ik kwijt.. voor me of achter me ik weet het niet maar wat genoot ik ten op zichtte van vorig jaar op die loper. Toen liep ik met steken in mijn zij, handen op mijn hoofd mijn laatste energie eraan het uitpersen op weg naar de finish. Dit jaar liep ik oplettend, aanzetten van mijn sprint, de gladde witte vlakken erin omleidend op weg naar die finish. Ik hoopte op mijn pr en daar, daar ging ik over die finish ik hoorde de speaker nog zeggen: ‘Joyce is ook blij en tevreden over de finish gekomen’.

After the race.
Ik ging na de finish op de eerste beste plek zitten waar ik dacht dat dat goed voor mij was. De EHBO checkte of het goed ging. Ik gaf aan dat het prima ging, even bijkomen mijn tijd checken en dan zou ik mijn medaille ophalen. Daar zag ik via de live tracking dat mijn tijd boven verwachting was. Ik haalde trots mijn medaille op zocht mijn tas weer op en ging naar het graveren van mijn medaille. Ik bleek de eerst vrouw van de 10 km te zijn die haar medaille ging graveren want de tijd klopte niet. Het bleek de bruto tijd te zijn die ik op mijn medaille kreeg. Bijna 30 sec langzamer dan de uitslag die ik had gezien, eerst was ik teleurgesteld. Ik dacht: , ik had toch sneller gelopen’ en vervolgens ging ik terug. Klopt het wel? want de app zegt dat dit mijn tijd is. Ze waren het er direct mee eens, ze zochten het uit en het bleek inderdaad niet mijn netto tijd te zijn. Yes, ik was toch die 30 seconden sneller!

ohja mijn tijd.. heb ik mijn Personal Best gelopen op de 10 km.
Yes !! ik heb er ruim 3 MINUTEN jaja vanaf gelopen! geloof je het zelf ?
ik wel ik kwam over in 46.48!! TE GEK!

Afterparty!
Na het graveren stond ik bij de INSTAGRAM meetingpoint tent… het jammere was, dat ik daar alleen bleef staan! Ik snap het wel of iedereen was aan het aanmoedigen of aan het lopen! Wel jammer want dit punt vond ik echt heel erg leuk bedacht van de diepe hel Holterberg loop organisatie.

Vervolgens  kwam Nicole aan samen vierden we onze tijd want we hadden beide goed gelopen. Na een kop koffie gingen we de halve marathon lopers aanmoedigen. We zaten beiden nog in onze runnershigh.  De bekenden die we zagen hebben we flink op weg geschreeuwd! daarna gingen we onze eigen weg en hebben we nog geweldige foto’s eraan over gehouden. Vervolgens gingen we apart richting huis!  Ik besloot heel rustig uit te lopen. Het was nog 7.5 km naar huis dus direct een goede training. Wat een dag wat een weer wat een geweldige race was dit!

en tijdens het uitlopen, naar huis lopen,  zag ik toch wel de stormschade van vanacht en vanochtend.

Vrijwilligers en organisatie van de Diepe hel Holterbergloop 2017 Bedankt!
Volgend jaar wil ik jullie ook wel helpen hoor! ipv racen.

een quote waar ik mee ik wil afsluiten na zo’n geweldige dag!
geinspireerd door Joanna Asmus:

‘Sometimes you’ve got  to go trough hell to  get to heaven!’