Feel like a winner

Recap of the week 31

Op moment van schrijven is week 31 al een paar dagen voorbij. Ik kijk er fijn op terug ik heb heerlijk gelopen en de kilometers die ik wilde lopen heb ik daadwerkelijk ook kunnen maken. Geen excuses en onverwachte zaken, ondanks de warmte kunnen doen wat gepland stond.

i may not have won but i feel like a winner

Op maandag begon ik afgelopen week met een wedstrijd, doel was uitlopen, het was tijdens de wedstrijd in het laatste rondje (van de 4) op de thermometer waar je langs heen liep nog 30 graden. Warm, te warm eigenlijk maar door voldoende koelingsmomenten en waterpunten goed te doen. Tevreden kijk ik terug, net naast het podium voelde ik mij toch een winnaar. Het hele verhaal lees je hier in het raceverslag.

Dinsdag was daarom mijn dag voor herstel. ’s Ochtends lekker uitgeslapen om vervolgens daarna te gaan werken. Prima dag maar geen bijzonderheden.

 

Woensdags wilde ik weer gaan lopen, ik heb echter ook verjaardag van mijn schoonvader, dus ik ga in de ochtend op pad.  Ik heb nog een tempoloop in mijn training staan en besluit deze nu uit te voeren. Ik houd me echter niet aan de tijd die erbij staat, ik ben namelijk iets te laat vertrokken van huis. Na 4 km ben ik bijna thuis ik besluit de 5 vol te maken en ga dan snel douchen en opfrissen. Ik pak de fiets na de verjaardag en maak daardoor ook nog een mooie fietstocht deze dag van 18 km.

Op donderdag heb ik een werkafspraak in Ommen. Ik wil daar graag mijn ronde lopen en neem alles daarvoor mee. Ik heb een route opgezocht op internet zodat ik mijn lange duurloop daar kan gaan lopen. Het is overdag te warm om mij interval training te gaan doen. Echter wanneer ik uit de afspraak de auto neerzet op een parkeerplaats waar ik voor een langere tijd mag staan, kom ik erachter dat ik iets cruciaals vergeten ben. Namelijk mijn loopschoenen, deze dame had alles bij zich van voeding, drinken, geld, oordopjes, hartslagband, kleding handdoek zelfs een schoon shirt voor wanneer ik terug zou rijden. Maar de schoenen die stonden thuis nog bij de deur op mij te wachten. Ongedane zaken dus terug naar huis. Die middag heb ik niet meer gerend en ergens was ik mijn motivatie ook verloren. Dagje rust werd het uiteindelijk ik besloot daarom wat extra tijd te nemen voor het schrijven van een paar blogs! Zoals de recap van de maand juli en het raceverslag van maandag.

Op vrijdag wil ik weer aan de bak. Ik heb een interval training nog op mijn programma staan deze week en die wil ik toch iedere week wel gaan lopen. Ik vind het zwaar, moeilijk en pittig. Alles betekend het zelfde maar ik kan het niet omschrijven met 1 enkel woord. Ook deze dag is warm ik stel mijn training uit tot na het avondeten. Ik ga op pad en besluit richting de friezenberg te lopen. Onder het lopen hoop ik dat ik daar met zonsondergang ongeveer ben, dan kan ik even van het prachtige uitzicht genieten. Helaas was ik vergeten dat de zon steeds iets eerder ondergaat en kwam ik eigenlijk iets te laat aan. Wel werd de lucht prachtig roze en mocht ik op de terug weg dat beeld aanschouwen. De intervallen gingen goed tot op de helft, daarna kreeg ik het iedere keer steeds zwaarder, werd ik misselijk wat ook niet helpt en kreeg ik last van maagzuur. Althans, ik denk dat dat het was. Door de herstel momenten rustiger te lopen dan ervoor probeerde ik door te zetten. Ik heb het afgerond, vraag me niet hoe. Ik heb even uit staan hijgen/puffen (kokhalzen) voordat ik begon aan mijn cooling down. Tijdens deze cooling down liep ik zonder mijn hartslagband dat voelde als een verademing! Deze run zorgde er wel voor dat ik extra trots op mezelf was

De volgende dag werd ik wakker met stramme beentjes, die inspanning van gisteren was goed voelbaar. Ik heb deze zaterdag niets op de planning en zie wel wat mijn dag mij brengt. In feite doe ik deze dag helemaal niets. Ik ben ook niet productief in huis of met iets anders bezig geweest. Ik ga aan de eind van de middag naar mijn werk waar ik de volgende ochtend weer vrij ben.

a comfort zone is a beautiful place but nothing ever grows there

Deze zondag besluit ik een tweede kans te geven aan de app Image Run, het is een wandelapp die routes voor je maakt waarin je zelf kan aangeven hoe lang deze ongeveer moet zijn. Over de app ga ik wel een aparte blog artikel schrijven. Ik had hem ingesteld voor 9 km omdat ik een langzame duurloop van ongeveer een uur wilde lopen. Mijn langzame duurloop tempo is hoog in de 6 min per km of laag in de 7. Ik heb er uiteindelijk 11 km van gemaakt en was ik 78 min onderweg. Ik heb de route echt nooit eerder gelopen en vond hem wel super leuk! In de avond wist ik dat ik nog een paar km zou gaan maken want we hadden met de Anitameisjes afgesproken in Hilversum. Daar waren we Model voor 1 dag. Over de Hoorneboegse heide werden we door Janneke enthousiast vastgelegd. Prachtige foto’s zijn er individueel en als groep gemaakt! Iedereen genoot er zichtbaar van het was een klein loop/foto feestje. Anita Nederland komt ook met een prachtige nieuwe collectie vanaf januari ongeveer. Dankzij Marjon kregen wij alvast een sneak preview. Een kleine 3 km heb ik geregistreerd. Een prachtige avond met geweldige mensen, ik voelde me echt een geluksvogel. Ik kreeg er super veel positieve energie van en ik vond het een prachtige afsluiter van deze week!

Echter stond mij nog 1 ding te doen toen thuiskwam. Dat was het kiezen van een winnaar om deel te nemen in het team voor de Harbour Run op 7 oktober. Veel animo was er niet voor, wat mij verbaast want ik vind obstacle runs ontzettend gaaf om naast het hardlopen erbij te doen. Aangezien ik niet kon kiezen wie er nou moest winnen heb ik het lootsysteem via internet gebruikt!

 

Deborah is  als winnares eruit gekomen! Deborah wil jij contact met mij opnemen!  Van harte gefeliciteerd!