My Road to Hamburg

Het weekend van de Hamburgmarathon klopt al hard op de deur. Binnen nu en 24 uur ben ik in Hamburg en sta ik voor mijn shift op de Expo van de Marathon. De Hamburg marathon de voorbereiding het is allemaal gedaan en klaar. Ik kan er niets meer aan toevoegen of veranderen. Het enige wat ik nog ‘moet’ is even relaxed loslopen op zaterdag en zondag laten zien dat ik niet voor niets getraind heb! Mijn doel is bekend ik wil op zijn laatst na 3.59,59 uur over die finish komen het liefst nog iets sneller. Gaat het niet dan gaat het niet en ga ik op standje genieten, maar proberen wil ik dit zeker wel Echter wil ik eerst even met jullie terug kijken op mijn voorbereiding. Hoe staat mijn lijf er nu voor en wat kan ik zoal verwachten.

 

Laten we teruggaan naar Januari, de maand waarin ik serieus begon te trainen voor deze Marathon. De daily mile challenge die ik toen deed brak ik af zodat mijn focus echt naar de marathon zal gaan. Ik wilde graag getraind worden door een persoon in plaats van mijn horloge (ik volgde tijdens mijn vorige 3 marathons een programma van polar of garmin wat je kon instellen op je horloge) en daarom vroeg ik zo her en der wat rond wat er mogelijk was. Ondertussen had ik het marathon schema op mijn Garmin aangezet en volgde ik braaf deze trainingen op. Beter alvast goed beginnen toch!  Aan het einde van de maand stond er een wintersport vakantie gepland. Een weekje vol skiën en ook apres skiën, wat was het een feest. Ik wist op dat moment niet dat ik dit soort feestjes even aan me voorbij zal laten gaan de komende periode.  Januari ging goed, ik maakte lekker de kilometers en daarin voelde mijn lijf ijzersterk. De vliegtickets naar Hamburg komen aan het einde van de maand binnen. Super spannend het wordt al een beetje echt!

 grateful for where i’m at excited about where i’m going

In februari kom ik terug van de wintersport. Mijn weerstand vond het te heftig en geeft mijn lijf een no go. Ik besluit mijn eerste lange duurloop van 25 km tijdens de midwinter marathon dus over te slaan. Dit is voor mij een eerste keer dat ik niet loop terwijl ik het startnummer al thuis heb. Ik denk en weet nog steeds dat ik daar goed aan heb gedaan. Enkele dagen later stond ik weer op de benen maar helaas wel zonder trainer. Door omstandigheden ging het gemaakte plan niet door en besloot ik om toch alleen via het schema van Garmin te blijven trainen. Na bijna 2 weken niet gelopen te hebben waren de eerste meters weer stroef maar al vrij vlot voelde mijn lijf weer goed en ging het lopen ook weer voorspoedig. Februari bracht ons onverwacht wat mooie zonnige dagen waardoor de eerste lange duurloop van 30 km echt best wel heel erg lekker ging. 

Maart begon met een nieuwe uitdaging, namelijk de Salland Trail. Mijn eerste keer trailen, maar wel een ‘thuiswedstrijd’ want het is op de Sallandse heuvelrug, een gebied waar ik graag loop. Ik hoop dat de crosswedstrijden die ik gelopen heb mij voorbereid hebben op het onverharde werk en alle hoogte verschillen. Daarbij hoop ik  mijn marathon training de rest zal oppakken. Zo gezegd zo gedaan heb ik heerlijk gelopen, zo lekker dat ik waarschijnlijk volgend jaar wel weer mee ga doen. De maand maart is ook de maand voor de marathon. Ik besluit na mijn 33e verjaardag de biertjes en de wijntjes te vervangen voor de alcoholvrije variant. De trainingen zijn ondertussen flink gestegen in de duur en zo heb ik in de maand maart de knoeperd van een week gehad waarin ik 75 km liep..
De twijfel begint toe te slaan of ik wel onder de 4 uur kan maar dat stemmetje zit erg ver in mijn achterhoofd en wordt nog overschreeuwd door de stemmen dat ik dat wel kan. Je hebt immers 1.45,26 op de halve marathon staan en dat was inclusief een valpartij! Ik kan de stem dus nog onder controle houden. Ik vind het wel lastig wanneer ik zie dat mensen afbouwen met afstanden voor de marathon van Rotterdam en ik juist in de weken zit waar ik veel en lang moet lopen. Ik kan ergens niet wachten om die marathon te lopen maar aan de andere kant kijk ik er ook ontzettend tegenop.

the only thing about fear and excitement is your attitude about it

In april en zeker wanneer ik zelf aan het kijken ben bij de Rotterdam marathon begint deze stem van twijfel toch steeds harder te spreken. Op het moment van schrijven schettert het de hele tijd in mijn oor. Ik heb daar zoveel blijdschap gezien maar ook teleurstelling. Het was een onverwacht hete dag. Dat hadden we nauwelijks nog gehad en was waarschijnlijk bij vele ook de oorzaak. Echter heb ik ondertussen wel 2 lange duurlopen vervangen heb voor een kortere variant. Ik vraag me dan ook regelmatig deze maand hard op af of ik er klaar voor ben, maar opnieuw weet ik me zelf in de hand te houden. No guts no glory zal een nummer zijn wat herhaaldelijk voor gaat komen in mijn playlist op spotify. Alle muziek suggesties zijn overigens nog van harte welkom.


Hoe het nu gaat? Phoe volgens mij heb ik een beetje last van Tapercrazies.. sinds maandag voelt mijn linker kuit niet lekker als ik op sta. Te lang getwijfeld om de fysio te bellen, morgen vertrek ik al dus dat is geen optie meer. Ik denk echter zelf wel dat er niets is, maar dat het puur spanning is. Die kuit is een zwakke plek van mij sinds 2 jaar terug en eigenlijk altijd laat ik hem checken door de fysiotherapeut voordat ik dus een marathon loop. Echter had ik met de opbouw hier helemaal geen last van en besloot ik het dus niet te doen. Het resultaat is dat het nu dus in mijn hoofd gaat zitten. Wat ik zeg tapercrazies. De marathon vlinders fladderen als gekken door mijn buik deze week.  Ik voel me gehaast en opgejaagd omdat ik voor mijn gevoel zoveel moest doen. Gelukkig kon ik alles goed wegplannen en gaf me het letterlijk doorstrepen van de taken mij veel rust.  Ik denk dat wanneer ik op Schiphol sta ook een soort van rust kan gaan ervaren. Het hele weekend is vooraf ingepland door 361 One degrees beyond Europe en Freestak.  Mijn hoofddoel nog belangrijker dan de tijd zal toch echt genieten van dit weekend worden. Loop ik niet onder de 4 uur is het niet erg want dit wordt pas mijn eerste poging. Als het niet lukt heb ik een goed excuus om verder te gaan trainen. Ik kan niet zeggen dat ik niet mijn best heb gedaan in mijn road to Hamburg. Nu hopen dat zondag alle puzzelstukjes in elkaar gaan vallen.

No guts, No Glory .. end of Story

Nu nog iets van 20 uur te gaan voordat ik richting Hamburg ga en het enige wat nog op mijn lijstje staat is nagels lakken.. nu zit ik in dubio, wordt het oranje (ivm koningsdag) of blauw (runtheblueline)?
Wat zeg jij?

 

3 gedachten over “My Road to Hamburg

Voeg uw reactie toe

  1. Veel plezier met genieten! Hamburg is een fantastische stad! Ik haat lopen in steden, maar Hamburg is één van de weinige steden ter wereld waar ik wel een marathon zou willen lopen! Gewoon omdat het een stad ia met zoveel gezichten en prachtige gebouwen! Ik duim voor je sub4. Ook mijn doel, maar die is nu nog heel ver weg! Dus ooit!
    Geniet, geniet! En die kuit is waarschijnlijk in je hoofd. Met twee weken tot mijn marathon voel ik ineens ook allemaal oude blessures. Raar! Ze zijn er niet. De fysio heeft het nagekeken, maar het is angst dat het op gaat spelen dat ik het dus ook echt denk te voelen. Veel plezier! Toi, toi, toi!

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: