Disneyland Paris to run and explore!

Eindelijk ben ik zover en klaar om mijn trip naar Disneyland Parijs met jullie te gaan delen. Ik ging natuurlijk niet alleen naar Disneyland Parijs maar ook Parijs heb ik bezocht samen met mijn man, we waren namelijk 5 dagen van huis dus hadden tijd genoeg! Deze trip stond echter wel in teken van de Disneyruns die dit weekend gepland waren. Nu al weer een week geleden dat ik de laatste afstand finishte van mijn 36K challenge. Ik kijk er met super veel plezier op terug maar ook had ik wel degelijk te maken met wat kleine tegenslagen. Ik ga het proberen te beschrijven hoe ik het ervaren heb. Pak een  kop koffie of thee en lees je gezellig met me mee?

 

Travel Thursday

Donderdag, de dag van vertrek op woensdag had ik mijn laatste rondje gelopen voordat ik de challenge dit weekend ga starten. Symbolisch liep ik 3.6 km, een tiende van de 36k challenge. Deze ochtend vroeg had ik totaal geen moeite om uit bed te komen, gek idee eigenlijk als ik maar gemotiveerd genoeg ben kan ik op de gekste tijdstippen opstaan maar normaliter ligt mijn bed echt te lekker hoor! Vrolijk en vrij snel na het opstaan zaten we in de auto. Op weg naar Disneyland Parijs. Na 2 lange jaren wachten was het dan eindelijk zover en zou ik 1 van mijn hardloopdromen waar gaan maken! Geïnspireerd door de Amerikaanse runs die ik voorbij zag komen op social media en daarna door Girlslove2run met hun acties is Disney mede verantwoordelijk dat ik de lange afstanden ben gaan trainen! Nu mag ik dan eindelijk mijn voetstappen daar gaan leggen in hardloopvorm want de eerste en enige keer dat ik in Disneyland ben geweest is volgens mij 12 jaar terug! De trip verloopt vlot en eigenlijk bij Parijs hebben we even oponthoud in de vorm van een korte file. Onderweg hoorden we zelfs nog de franse versie van ‘als je van beren leren kan – jungle book’. Als we bij het Hotel aankomen, en uiteindelijk door de security zijn blijkt onze kamer nog niet klaar te zijn. We hebben wel zin in een drankje en gaan in het hotel even wat drinken. Om 3 uur gaat de expo open, dan krijgen we ook de kamersleutel. Op het moment dat we de spullen gedropt hebben sta ik bijna te stuiteren als een klein kind en wil ik naar de expo. Dit is maar 5 minuten van het hotel af (we zaten in Newport Bay). Als we buiten komen moeten we weer door de security, tassen worden gescand en zelf moeten we door een security poortje. Prima, better safe then sorry denk ik maar! Bij de expo is het DRUK ! er staat een lange rij.

 

Bezoekers mogen echter zo naar binnen dus mijn man gaat vast de gewenste souvenirs aanschaffen. Op het moment dat ik binnen ben gaat het hard ik heb mijn nummer vrij snel ik mag vervolgens in een andere rij mijn shirts ophalen maar ook deze loopt vlot door. Het wort tijd voor een eerste foto. Ik pak een shirt uit de tas en trek hem aan. Het is het shirt van de halve marathon, dit shirt bevalt mij goed en met startnummer ga ik vrolijk en trots op de foto. Ik heb er zin in! Dan in de rij om mijn fotopas op te halen. Met deze pas krijg ik automatisch alle foto’s waar ik op sta (als ze mijn startnummer kunnen zien) daar komen dan geen extra kosten bij. Bovendien kunnen er in totaal 3 startnummers op staan dus hier al mijn eerste tip, ga je samen met een vriendin dan heb je maar 1 fotopas nodig J In deze rij bekijk ik mijn startnummer even goed. Ik heb coral E geen idee wat dit inhoud dit zoek ik later wel uit.  Even langs het namenbord en daarna de bandjes regelen zodat manlief mijn kan aanmoedigen bij de finish en op mainstreet. (TIP) Zonder deze bandjes mag je niet in het park komen tijdens de run (TIP) op naar het park om even een startnummer foto te maken, maar ook om de eerste attracties te pakken .Manlief kan er echter niet zo heel goed tegen en we krijgen ook na een uurtje honger dus lopen we terug.  We besluiten deze avond ik Disney Village te gaan eten en wanneer we terugkomen in het hotel nemen we nog een drankje in de bar. Goed begin van een paar mooie dagen! In de bar lees ik de informatie even door over de startvakken en kom tot de conclusie dat ik het allerlaatste startvak heb. Teleurgesteld dat ben ik zeker ik moet nu heel lang wachten tot dat ik mag starten, ik hoop dat Mirjam en Dorien mij zullen gaan vergezellen en anders probeer ik bij hen in te komen is wat ik op dat moment denk. Niet al te laat gaan we naar bed.

 

 

Fri-JAY

Wanneer ik op vrijdag wakker wordt gaan we vrij direct naar de ontbijtzaal. In deze zaal staat een zeer uitgebreid ontbijt op ons te wachten. Ik besluit dat al het lekkers (lees zoete broodjes e.d.) voor maandag is, ik houd het bij walnoten, kwark en vers fruit een gekookt ei. Later besluit ik toch een pannenkoek te gaan proberen en zoals verwacht is deze inderdaad al zoet van zichzelf. Het park is ondertussen open gegaan maar we willen eigenlijk naar Parijs gaan vandaag. Voor de ticket automaten staan lange rijen. Wij sluiten aan en wanneer we dan eindelijk aan de beurt zijn, kunnen we niet met onze pinpas betalen. We kopen dus uiteindelijk kaarten bij de kiosk maar besluiten ook dat we vandaag niet meer naar Parijs gaan. Het is een rit van 45 min met de trein en dat is zonde van de korte tijd die we dan maar hebben. Vandaag gaan we de attracties verkennen in de parken van Disney. Als we de kaartjes binnen hebben gaan we er naar toe. Na een mooie ochtend en middag lopen we terug naar het hotel. Ik ga me klaarmaken voor de eerste run de 5 km. Ik weet ondertussen dat Mirjam en Dorien startvak C hebben maar we spreken toch van te voren met elkaar af. Plezier maken is ons motto tempo is niet van belang. Als ik het hotel uitloop blijkt dat er genoeg deelnemers in het hotel aanwezig zijn. De rij voor de security eindigt binnen. Dit duurt dus een lange tijd maar uiteindelijk ben ik nog net op tijd bij de dames. We lopen het startvak E ik omdat ik niet in C mag starten vandaag. Als we dan eindelijk aan de beurt zijn gaat het feest beginnen!

 

In het donker lopen we door de studio’s en worden we flink aangemoedigd door al het personeel. Ik vind het jammer maar publiek mag er helaas niet langs de route staan in de parken. Manlief zou bij de finish staan en daar kijk ik dus naar uit. We proberen ook zoveel mogelijk foto momenten te pakken, dat betekend stilstaan op de foto en door. Op de foto met de karakters? Dat duurt ons te lang er staan lange lange rijen voor en als je pech hebt is het karakter net aan het wisselen of even plassen. Alleen voor Mickey, Minie, Donald zou ik het overwegen. Maar helaas die stonden nergens! Wanneer we de finish bereiken zie ik dat de finish straat tevens zonder publiek is. Echter zit de sfeer er bij ons zelf goed in en blij lopen we over de finish. Onze eerste medaille is binnen! Ik laat hem trots om mijn nek hangen en zoek mijn man. We overleggen even waar hij weer echt bij ons kan komen want de lopers hebben een andere uitgang. Daarna lopen we daar naar toe. We krijgen van Disney een lunch box, banaan, water na de tijd aangereikt (iedere keer werd dit overigens meer) en kunnen nog een foto laten maken met onze medaille. Dit doen we natuurlijk en dan lopen we samen terug. Manlief kan er weer bij aan sluiten en we lopen richting de hotels. Ik spreek een tijd af met Mirjam en Dorien voor de volgende dag.

 

Trots en enthousiast vertellend vertel ik mijn man hoe het is gegaan. Hoe ik genoten heb, hoe het personeel langs de kant staat je aan te moedigen. We drinken nog een drankje in de bar en gaan daarna op tijd naar bed. Mijn wekker gaat om 5 uur de volgende dag.
10K on Saturday!

Wanneer mijn wekker gaat ben ik vrij vlot uit bed, ik heb alles klaar liggen en ga snel naar het ontbijt. Daar krijg ik nog een bandje voor het late ontbijt voor de lopers.
Om kwart voor 7 heb ik met de dames afgesproken bij de expo. Ik ben zelf vandaag te vroeg, gelukkig stond er vanochtend geen rij voor de security om het hotel uit te kunnen en kon ik snel doorlopen. Samen willen we nu toch echt starten in C, E duurde echt veel te lang gisteren. Ik mag er echter wederom niet in en ga in gesprek. Wanneer er uiteindelijk 4 dames het startvak uitlopen en richting een later startvak gaan mag ik het startvak in. Duidelijk benoemd dat dit een uitzondering was. Ik ben opgelucht want ik heb op vrijdag ontzettend gebaald van mijn toegezegde startvak. Ik sprak ook anderen en de logica erachter is ook niet te vinden. Tijdens deze 10 km maken we weer veel plezier en gedragen wij ons hetzelfde als de dag ervoor. We lopen diagonaal over het parcours om high fives te geven.

 

Echter nu staat manlief op mainstreet en maakte hij nog een paar leuke foto’s. Onderweg zijn we op verschillende plekken gestopt omdat wij daar een foto willen maken en een toilet bezoek is luxe want dat kan op het normale toilet in het park in plaats van een dixie. Wederom komen we trots en blij over die finish het verschil is nu echter wel dat we de hele dag nog voor ons hebben. We nemen onze medaille weer aan laten een mooie finish foto maken. We krijgen opnieuw een lunchpakketje en een banaan. In Disney Village maken we nog een hele toffe foto vind ik zelf en dan scheiden onze wegen. Morgen is de laatste keer dat we samen door Disney gaan rennen maar ik ga vandaag naar Parijs. Als we in de trein zitten naar Parijs besluiten we bij centre Pompidou uit te stappen. We pakken een terrasje en eten even een lekkere pasta die er goed in gaat! Vervolgens lopen we een heel stuk door de wijk. Komen we de techno parade nog tegen bij het Louvre. Als we later op de middag ergens weer op een terras zitten komt deze parade langsrijden, gevolg dat het terras leegliep echter zijn we rustig blijven zitten en hadden we mooi wat te kijken. Vandaag aten we in Parijs ons diner en gingen daarna weer in de trein terug naar Disney. Tijdens de terugreis kakten we beide erg in. Het is een mooie lange dag geweest maar als we weer in de buitenlucht zijn besluiten we toch nog wat te gaan drinken. We bespreken de dag na van vandaag en voor van morgen. De halve marathon, ik vind het ergens wel spannend want het is een lange tijd geleden alweer dat ik deze liep. Echter is het motto plezier maken dit weekend dus dat doen we maar.

 

Super Sunday

Tijdens deze zondag kan ik 3 medailles ophalen als ik de finish maar haal! Het ochtend ritueel van gisteren beviel goed en deze herhaal ik vandaag wederom. Ik heb al mijn kleding al klaar liggen. Vandaag sluit Juesin (hopelijk schrijf ik het goed J) bij ons aan voor de halve marathon! Met zijn 4en gaan we dus op pad! Wederom ben ik ruim op tijd op de afgesproken plek. Het miezert een beetje maar het is meer verkoelende nevel dan dat je regen kan noemen. Het is al 19 graden om kwart voor 7 dit gaat waarschijnlijk een benauwd loopje worden. Vandaag gaat Dorien haar eerste marathon lopen. Wanneer we wederom naar startvak c lopen en ik er weer niet in mag (begrijpelijk) kan ik wel janken en laat ik ook een klein traantje. Ik zou zo graag samen met de dames lopen maar het kan helaas niet. Ik besluit daarom om het wel weer te vragen aan dezelfde man van gisteren, nee heb ja kan je krijgen. Vervolgens zegt deze man met een brede glimlach. Jou had ik wel verwacht vanochtend kom maar dan zorg ik dat je binnen komt! Ik bedank hem 10 keer vriendelijk en die traan was al weer vervangen voor een hele brede glimlach. Manlief is op tijd geïnformeerd dat ik eerder vertrek en wanneer we dan ook onderweg zijn staat hij al vrij snel langs de route ons aan te moedigen.

 

Ook op mainstreet maken we een toffe foto met ons vieren. De route door het park is en blijft leuk! Wanneer we op de halve marathon buiten het park komen wordt het wat zwaarder, je hebt meer vals plat en heuvels. Iedereen doet het hartstikke goed we dansen op de muziek maar lopen soms ook serieus door. Dorien krijgt het op een gegeven moment zwaar en wil even wandelen. Prima gaan we doen samen gestart samen gefinisht! Zo lopen we de hele run door en in de laatste kilometers komen we weer terug in het park! Ik moet eerlijk zijn het personeel wat er staat is zo enthousiast ik vraag me af hoe sommigen de volgende dag zouden klinken. Verschillende cheerzone zijn het eigenlijk waar je op dat moment langs loopt. Wanneer we met de laatste 2 km bezig zijn probeer ik Dorien af te lijden van haar zere benen. Wanneer we de finish zien lopen we met z’n vieren hand in hand over de finish die flink gevierd wordt! Wat was dit GAAF maar ergens denk ik ook… was dit het.. het is voorbij.. ik wil nog een keer.. ik wil MEEEER!!

 

Trots op de foto met onze Finishers medailles van de halve marathon. De mooiste van alle medailles die ik dit jaar gekregen heb. Daarna op naar de Expo voor onze challenges medailles en dan afscheid nemen de andere 3 dames gaan vandaag naar huis. Ik blijf nog een dagje en loop terug naar het hotel voor het late ontbijt. Waar ik allerlei lekkere zoete dingen pak zoals wafels en pannenkoeken maar ook een toast met bacon en ei, het gaat er allemaal gemakkelijk in. Al ik ben opgefrist ga ik nog even het park in met manlief. Ik koop nog een souvenir en maak natuurlijk diverse foto’s met mijn 5 medailles!

 

Die dingen zijn best zwaar als je ze allemaal om hebt. Daarna gaan we wederom naar Parijs. Ik heb nog energie over en daarom gaan we vandaag naar Mont matre. Wanneer we in de trein zitten begint het hard te regenen. We stappen over op de metro en wanneer we in Mont Matre weer buiten komen regent het, maar niet hard. We besluiten om ergens even wat te drinken en nog geen 5 minuten nadat we lekker aan een tafel genieten van ons drankje begint het buiten te hozen. Dit gaat echt wel even door en we besluiten nog maar even binnen te blijven. Als het buiten weer bijna droog is rekenen we af en gaan richting de Sacre Coeur. Daar lopen we de trappen op en ondertussen wordt het helemaal droog.  Die trappen zijn een workout, maar het uitzicht vind ik het altijd waard. Jammer dat het park deze dag dicht blijkt te zijn. Als we hier uitgekeken zijn lopen we naar het schilders plein maar door de regen zit er bijna niemand. Jammer dan maar weer verder lopen. We lopen lekker random door de wijk waar wij denken heen te willen gaan daar lopen we dan ook naar toe. We gaan nog even ergens lekker dineren en dan wederom terug naar Disneyland. We sluiten onze avond wederom af in de hotel bar en besluiten hiermee onze heerlijke dagen hier in Parijs.

 

 

#Medalmonday

Op maandagochtend gaat de wekker later dan de dagen ervoor, maar ik ga wel rennen. Ik had al besloten dat ik dit weekend met een morning run ging afsluiten. Een rondje om de vijver en naar de ingang van beide parken. Hoe ver dit is wist ik van te voren niet maar na 2,5 km stond ik alweer in de hotelkamer. Ik pak alle spullen bij elkaar en stop ze weer in mijn koffer, fris me onder de douche lekker op en dan gaan we nog een keer uitgebreid ontbijten. Ik pak wat me de dagen ervoor goed bevallen is en goed smaakte. Na een goed en stevig ontbijt nemen we afscheid van het hotel wat goed voor ons heeft gezorgd de afgelopen dagen. Op weg naar huis stoppen we 1 keer om te tanken en door al het eten wat ik na het lopen gekregen had en door het goede ontbijt die ochtend rijden we verder zonder problemen of oponthoud door naar huis.

 

In de auto droom ik ondertussen over het hardlopen in DisneyWorld in Amerika. Ik zou dan super graag de Dopeychallenge willen volbrengen, het zijn dezelfde afstanden maar dan de hele marathon erbij! Een 78 km challenge! Ultieme challenge ik denk niet als ik die ooit ga doen dat ik nog zeg ik wil meer en daarna nog vrolijk vele trappen ga beklimmen, haha. Echter in de auto kom ik erachter dat dit startbewijs bijna 600 dollar kost! Hier schrik ik een beetje van maar ach het is een mooie droom/wens voor de toekomst!

Thuis maak ik nog een laatste foto van al mijn medailles. Ik probeer te bedenken hoe ik deze ga ophangen. Daar ben ik tot op heden ook nog niet uit dus als jij een goed idee hebt let me know!

Mijn run Disney droom is i.p.v. vervuld nu ondertussen gegroeid maar ik ben benieuwd. Ga jij volgend jaar meedoen?