Time flies when you’re having fun!

Wow het is nog maar 12 dagen tot de marathon van Rotterdam! Ik ben de afgelopen week weer ontzettend druk geweest met onwijs leuke activiteiten dat ik daar eigenlijk helemaal niet bij stil heb gestaan. Deze week stond in het teken van mijn schema los laten voor andere mooie hardloop activiteiten! Nu komt echter terwijl ik dit typ het besef dat de marathon toch wel heel dichtbij komt! Ben ik er wel klaar voor de twijfel begint toe te slaan.  Eerst maar eens even terug blikken op afgelopen week!

Maandag stond ik nog in mijn korte broek na te genieten van de halve marathon van Limassol. Samen met Mirjam besloten we mooie medal Monday foto’s te maken. We gingen op pad in de huurauto op naar de Rots van Aphrodite, de godin van de schoonheid! De medailles van de 5 km en de halve marathon zijn ook zeker beauty’s trots gingen we dan ook op verschillende plekjes daar met deze medailles om de nek op de foto! Het leuke was dat de andere mensen ons nog complimenteerden op onze prestatie echt heel leuk! Toen we daar besloten weg te gaan stopten we op de terug weg nog op enkele mooie plekken van Cyprus. Zo kwamen we ook bij Pissouri een leuk plaatsje om te bezoeken, je kan daar ook prima aan het strand liggen! Na een kort bezoek besloten we terug te gaan naar Limassol en gingen lekker daar aan het strand lunchen. Genoten nog flink na van Medal Monday en beseften ons helaas al te goed dat dit de laatste dag in de warmte van limassol zou zijn.

 

Dinsdag was de reisdag terug naar huis. Tevens ook mij 32^e verjaardag. Ik stond extra vroeg op zodat ik mijn birthdayrun kon voltooien, 3,2 kilometer nog door Limassol. De zon kwam op het was een goed begin van de dag. Eenmaal terug in de kamer werd ik door Mirjam verrast met een super gaaf cadeau! Een hardloop fotoshoot! Ik kijk er nu al naar uit! Ondanks dat de dag zo mooi begon raad ik het je niet aan, als je het leuk vind om je verjaardag te vieren, die dag ook te gaan reizen. Doordat de koffer iets later kwam op schiphol kwam ik in de stress. We hadden de trein daardoor gemist en we zouden pas rond 7 uur thuis zijn.  De vermoeidheid van het weekend kwam eruit en er vielen even wat tranen op mijn wangen. Ik verwachte niet veel mensen op mijn verjaardag maar ik was bang dat er nu nog minder mensen zouden komen. Na een dikke knuffel van Mirjam een kop koffie op weg naar huis met de volgende trein. Thuis snel iets opgefrist spullen uitgepakt en toen kwam de eerste verjaardagsvisite. Uiteindelijk zat de woonkamer vol, ik voelde me blij en gezegend en had me druk gemaakt om helemaal niets. Het was een gezellige avond maar oh wat was ik blij toen ik naar bed toe kon ik was kapot.

 

Woensdag heb ik eerst heerlijk lang uitgeslapen. Ik besloot mijn trainingsschema op te pakken en training uit te voeren die daarop stond. Ik had mijn lieve hond al een paar dagen moeten missen en ik wist dat ik die de komende paar dagen ook niet zou zien dus besloot samen met hem mijn ronde te doen. Het was heerlijk weer en ik genoot van mijn ronde. Eenmaal thuis kon ik mij direct opfrissen om weer door te gaan naar het werk. Mijn enige dienst van de week.

Donderdag was het dan ook weer tijd om mijn koffer te pakken, ik besloot die dag ook voor complete rust te gaan. Mijn wekelijkse sessie op de sportschool zou ik deze week overslaan omdat ik een heel weekend  zou gaan hardlopen. Het lichaam complete rust geven was ook fijn! Bovendien kon ik mij zo ook goed en rustig voorbereiden.

‘The world is yours to explore’

Vrijdag ochtend was het dan zover. Mijn eerste reis als hardloopbegeleider met Fly & Run zou van start gaan. Al vroeg stond ik op Eindhoven Airport, samen met Jethro verwelkomden wij de deelnemers voor dit weekend. Alles verliep goed en vlot. De reis ging naar Milaan een plek waar ik ook nog nooit eerder was geweest. Ik had me er zeker wel in verdiept zodat ik wat kon vertellen tijdens de routes die we zouden lopen. De groep waar ik die avond mee zou gaan lopen bestond uit 6 deelnemers. Allemaal enthousiaste leuke lieve mensen en al om kwart over 5 begonnen we met onze eerste route van 9 km door Milaan. We zagen al vrij snel dat er verschillende wegen waren afgezet. Dit was voor de Stramilano, de hardloopwedstrijd die op zondag in Milaan zou plaatsvinden.  We liepen door het park waarin ook Arena Civica ligt. Een arena uit de 18^e eeuw waar een atletiekbaan ligt! Helaas was het dicht vanwege dat dit het finish gebied zou zijn voor de Stramilano. De groep werd enthousiast bij het idee van een wedstrijd dus na even uitzoeken kon ik ze benoemen dat we eventueel mee zouden kunnen doen aan een 10 km wedstrijd. Dit zou haalbaar zijn en dan zouden we ons de volgende dag kunnen inschrijven.  Terwijl we terugliepen werd al vrij snel duidelijk dat ze alle 6 hiervoor gemotiveerd waren. Super leuk want dat betekende voor mij ook opnieuw een wedstrijd lopen in het buitenland dan zou ik een 5 een 10 een halve en een hele marathon in het buitenland lopen binnen 1 jaar tijd! Terug in het hotel zouden we ons opfrissen om vervolgens te gaan eten!

Ik was iets vergeten te vragen en besloot uit mijn kamer terug te lopen naar de receptie op mijn sokken. Geen verstandige keuze want na het eerste gedeelte lag ik bijna onderaan de trap. Ik kon me gelukkig net op tijd vastgrijpen aan de reling en daar hield ik alleen een zere elleboog aan over. Dit was even een reminder dat ik op moet letten wat ik doe zo vlak voor een marathon!

 

Zaterdag hebben we ons als groep ingeschreven voor de stramilano 10 km funrun. Daar houd ik van plezier en lopen in 1 en dat door een prachtige stad zoals milaan. We vertrokken die dag vanaf de dom voor een 12 km run. Echter door een wegafzetting eindigden we met 15 kilometer op de teller die ochtend. Later die dag liepen we er nog eens 6 bij de kanalen van Milaan waar we besloten maar direct te gaan eten. Wat een leuke wijk is dit.

Zondag was het Raceday! Al vroeg vertrokken en klaar om te racen. Ik had een super enthousiaste groep om me heen staan en plannen werden er gemaakt om pr’s te verbreken. Zelf besloot ik maximaal 5.00 te lopen want ik wist dat ik die dag nog 2x zou lopen met de andere groep die ook in Milaan verbleef. Het raceverslag komt nog online maar ik kan wel vertellen. Het was druk druk druk en het slalommen was ik op een gegeven moment wel zat. Al met al met een goed gevoel de race kunnen eindigen. Onderweg liep ik nog over een racestuk waar ik de dames van anita via mijn instastories nog even heel veel succes op Zandvoort wenste. Eenmaal terug in het hotel was het voor mij tijd om afscheid te nemen van de 6 toppers. Zij werden door Jethro terug begeleid naar het vliegveld waar ze die middag terug zouden vliegen. Ik nam de andere groep 11 super gezellige dames mee naar o.a. het park Monte Stello waar we prachtig over Milaan konden kijken en later in de middag sloot Jethro weer aan om samen nogmaals bij de kanalen te gaan lopen.

 

De week vloog zoals je leest voorbij en waarin ik zoveel leuke nieuwe mooie ervaringen weer op heb mogen doen maar ook hele leuke mensen heb leren kennen!

Ik ben er wel echt achter gekomen dat ik het reizen in combinatie met het hardlopen echt heel erg leuk vind! Of ik al last krijg van de marathon kriebels? Nee en dat verbaast me. Ik heb geen pijntjes en heb het gevoel dat het allemaal wel goed komt. Ik sta er voor mijn gevoel er eigenlijk nog heel rustig in. Ik ben benieuwd hoe dat volgende week zal zijn! Ik houd jullie op de hoogte…..

 

‘Time flies when you’re having fun’

 

 

Dames hebben jullie al nagedacht om deel te nemen aan de ladiesrun in Rotterdam!? Ik zou zeggen geef je op het doel is Pink Ribbon.. de datum? 10 juni!