PATS .. ineens heb je het

Vorige week woensdag was het zover. Pats.. ineens had ik het

Tijdens het rondje vogels kijken van 5 km waarin ik mijn eerste week van het sportrusten zou afronden kon ik niet relaxed lopen. Ik besloot daarom 1 stuk toch te gaan versnellen. Een segmentje te pakken hopende dat de stoom er dan af zou zijn en ik dus op een heel rustig tempo verder zou kunnen gaan. Maar tijdens dit stukje was het Pats.. en ineens had ik het: een blessure.

Iets in mijn kuit voelde absoluut niet goed. Ik stopte abrupt wreef er een paar keer over heen maar minder werd het niet. Even wachten dacht ik dus na een minuutje probeerde ik aan te zetten, maar ik liep super geforceerd met veel pijn in mijn linker kuit.
Oke dat was dus een mislukt plan! Op het moment was ik erg bang met de gevolgen ervan.  Ik moest nog 2 km naar huis lopen. Ik liep erg rustig en strompelde een beetje. Dat ik de volgende dag direct de fysiotherapeut zal bellen was al snel besloten.  Vervolgens been hoog en rusten.

Nu gaan we op een andere manier gewoon verder met de Marathontraining

Het verbaasde me op dat moment hoe rustig ik hieronder bleef. Ik accepteer dat het een vervelende blessure zou zijn. Ik bedacht me al wel hoe dit gevolgen zou hebben op mijn marathon maar bleef realistisch, eerst maar eens horen wat het nu precies is.

Ondertussen zat ik te bedenken wat ik wel zou kunnen. Het voelt namelijk zo dat ik zelf kon bedenken dat hardlopen voorlopig wel even van de baan zou zijn.

Ik bedacht dat ik de wielrenfiets wel weer zou kunnen pakken. Ik zou ook gewoon nog naar de sportschool kunnen. Daarnaast kreeg ik ook al vrij vlot de tip dit ik zou kunnen zwemmen.

De volgende dag een afspraak bij de fysiotherapeut gemaakt, een dag later op vrijdag kon ik daar terecht. Op vrijdag was de pijn al een stuk minder en hoorde ik dus dat ik een kleine spierscheur heb in mijn kuit. Ik kreeg mooi wat tape opgeplakt en de opdracht om rustig aan te doen. Zolang het pijnvrij kan en zonder na reactie mag ik fietsen en zwemmen.

Ondertussen ben ik ook nog steeds actief bezig met #projecttopsecret dit project blijft gewoon doorgaan.  Na de zomer mag ik gaan verklappen wat dit allemaal in heeft gehouden. Het is wel echt heel erg leuk om te doen! Super leuke uitdaging en dat het met sporten te maken heeft dat hadden jullie zelf ook vast wel bedacht. Ook staat in combinatie met dit project er nog een leuke verrassing voor mij te wachten! Ik hoop dat jullie ondertussen niet al te nieuwsgierig zijn geraakt 😉 als het wel zo is zodra het kan ga ik het met julliedelen !

Stilzitten staat niet in mijn woordenboek

Ondertussen gewoon gewerkt gedanst en gefeest en natuurlijk heb ik ook gesport.  Tot aan mijn blessure natuurlijk de combinatie met het hardlopen en de sportschool, daarna wel even echt bewust voor een paar dagen ‘rust’ gekozen, maar ook bewust voor de fiets. Afgelopen zondag heb ik een heerlijke kleine 43 km gefietst. Vandaag heb ik weer een afspraak met de fysio. De pijn is tijdens het wandelen weg, dus ik ben heel benieuwd. Gisteren stond ik lekker een uur lang mijn bovenlijf te trainen in de sportschool. Bij droog weer ga ik vandaag mijn fiets weer pakken. Ik ben ook heel benieuwd wat ik nog meer mag doen. Misschien kan dat binnen en dan ga ik toch weer lekker richting de gym!

Ik houd jullie op de hoogt over mijn Road to Eindhoven. Ik hoop dat ik snel weer wat hardloopkilometers met jullie kan delen!