Het is alweer eind mei en mijn recap van de maand april staat nog niet online, hoe dit komt? Ik had gehoopt de foto’s van het ambassadeurs weekend in de weken na dat geweldige weekend te ontvangen. Helaas heb ik deze tot nu toe nog niet binnen waardoor ik besloten heb dat ik dat weekend in een aparte blog ga omschrijven. Wat ik wel kan verklappen dat het 1 van de hoogte punten was tijdens de afgelopen 2 maanden. Ik neem jullie daarom nu ook mee in een dubbele recap van de maand. Deze recap gaat over mijn hoogte/diepte punten van de maand April en Mei. De maanden waarin het aantal hardloopkilometers langzaam afliep. Dat had zijn redenen dus laten we maar beginnen 😊
April doet wat hij wil.
April was een spannende maand, de maand waarin ik nog keihard trainde voor de marathon van Hamburg, maar ik deed meer. Ik dubbelde in Rotterdam samen met Deborah deed ik namelijk mee aan de AD cityrun en aan de kwart marathon de volgende dag. De ad cityrun was druk, waardoor het echt niet opschoot tijdens de eerste kilometer. Gelukkig konden we het gaspedaal vervolgens intrappen en hebben we gezellig die 4,2 km gerend. Het was een heerlijk feestje vooral voor en na de tijd met alle bekenden. Ik heb er goed van genoten. De dag erop stonden we al vroeg weer klaar om op pad te gaan. Ik kon gelukkig bij Deborah blijven slapen, Rotterdam is namelijk niet echt heel erg dicht in de buurt (ruim 2 uur reizen met de trein) .
Aangekomen duurde het even om de tassen weg te leg, wat een rijen stonden ervoor. Snel naar de start, wij startte in het eerste startvak. Snel ons plekje gevonden en goed ingesmeerd met flexpower en met onze poncho hadden we het zelfs in ons hemdje en korte broek nog lekker warm voor de start. Nou daar mochten we dan gaan het marathon Rotterdam feestje (de kwart) ging beginnen. De afstand die ik nog niet gelopen had om de collectie voor de Rotterdam marathon afstanden medailles compleet te maken. Het was druk en halverwege hadden we besloten om niet meer samen te lopen. Deborah kreeg het wat zwaarder en ik wilde graag een tempo run doen op marathon tempo. Hier ben ik echter onder door gegaan en heb de kwart sneller gelopen dan gepland. Deborah bleek vrij snel na mij al gefinisht te zijn en samen hebben we onze medailles lekker gevierd in de Fontein. Vervolgens door naar een leuke plek om de marathon lopers nog aan te moedigen. Het was opnieuw dit jaar prachtig mooi weer. We hebben de hele dag lekker in de zon gestaan. Helaas was het tijd om naar huis te gaan ik moest nog werken die avond. Mooi weekend om april mee te beginnen dacht ik zo.
Ik begon natuurlijk al een klein beetje af te bouwen met trainen omdat mijn eigen marathon ook dichterbij kwam. Toch deed ik nog mee met 1 eventje. Het was namelijk zo dat je in Utrecht samen met Abdi Nageeye kon hardlopen. Hij gaf een boekpresentatie bij Runnersworld Utrecht. Linda ging er ook naar toe dus het was een super goed excuus om weer eens af te spreken. Opnieuw ging ik in de auto alleen nu op naar Houten. Na een warm welkom ging ik samen met Linda en haar zus (Anja) op pad. In Utrecht bij Runnersworld kwamen we dan al gauw wat bekenden tegen. Na een inspirerend interview over zijn boek en zijn stichting ( https://www.abdinageeyefoundation.org ) was het tijd om te rennen. Een prachtig mooie 5 km door de natuur. Ik had het geluk dat ik nog even naast Abdi zelf kon lopen en wat vragen kon stellen. Een van de vragen die ik stelde was welk advies hij mij zou geven, ik wil een pr lopen in Hamburg. Niet vergeten te genieten was het antwoord. Als het kan een negatieve split lopen dus in de tweede helft versnellen. Dit heb ik goed in mijn oren geknoopt. Het was een inspirerende middag met nog leuke foto’s na de tijd toen hij de boeken ging signeren.
Onverwacht kwam er toen de bloesemrun nog bij deze maand. Dit was niet om te kijken hoe hard ik nu zou kunnen lopen op die marathon het was echt nog even 1 keer knallen voordat ik 2 weken moet wachten. Onverwachts liep ik super goed en ging het super lekker. Wil je weten hoe ik de bloesemrun precies ervaren heb? Dat kan je lezen in deze blog : Bloesemrun
De tijd van het taperen kwam aan. Dit ging goed, geen tapercrazies, geen gekke pijntjes althans de eerste dagen. Vrij vlot daarna kwam er onzekerheid, kan ik wel onder die 4 uur, shit waarom doet mijn knie zeer. Hoe mijn voorbereidingen gingen kan je > hier < teruglezen.
En dan ineens is het vrijdag 26 april. Het ambassadeurs weekend van 361° One Degree beyond was begonnen. Jullie houden de blog over dit weekend nog te goed waarin ik hier verder op in ga. Ik hoop dat de foto’s toch nog snel komen gaan en ik deze in juni met jullie kan delen. Ik kan wel zeggen dat het erg leuk was om de mede ambassadeurs te ontmoeten. Het was een weekend beyond expectations. De marathon ook, wat een geweldige ervaring om het op deze manier te mogen doen. Wat was ik zenuwachtig en wat vond ik het spannend! Hoe het ging, wat er door me heen ging, je leest het terug in mijn Marathon blog die je -> hier <- kan vinden. Ik kan wel verklappen dat ik nog steeds onwijs trots ben op mijzelf 🙂
April sloot ik af met 177,6 km. Geen sportschoolbezoekjes, 4 gave medailles, een handtekening van Abdi in mijn boek en op mijn schoen en een Marathon ervaring rijker!
wat ik nou vind van Mei
Na de marathon had ik rust, ik had het nodig om te herstellen. Ik heb geen spierpijn ervaren, ik denk dat dat komt omdat ik voor de marathon en na de marathon goed gesmeerd heb met de Flexpower iedere ochtend en de Weleda massage olie iedere avond. Ik besloot die donderdag toch weer te gaan lopen. Ik wilde weten hoe mijn benen ervoor stonden. Om rustig aan te doen liep ik met de hond. Die is wat ouder en kan niet zo lang volhouden tenzij ik rustig loop. Hij vind het wel super leuk want als ik mijn hardloopschoenen bij hem in de buurt aan trek kijkt hij me altijd vragend en kwispelend aan. Nou mocht hij mee en gingen we voor een heerlijke 4,2 km. Ik besloot al tijdens het rennen, wat overigens zwaarder was dan verwacht maar wel onwijs lekker voelde, dat ik nog meer wilde sporten die dag. Ik zou mijn wielrenfiets even van het stof ontdoen en nog een rondje fietsen. Ik merkte ook dat ik niet zo goed wist waarom ik nu ging hardlopen. Ik heb geen doel meer. Waar ga ik nu naar toe trainen, een snellere halve marathon of andere afstand? Nee ik wil even niet die druk van een bepaalde tijd willen halen. De afstanden kan ik echter wel. Een ultraloop? Nee ik wil ook even niet die lange duurlopen ‘moeten’ maken van 3 uur en dan misschien nog wel langer.
I don’t run to add days to my life, i run to add life to my days
Ik besluit een trainingsschema toch op tijd te gaan doen maar ik sta er niet achter en dat merk ik later die maand ook. Ik skip trainingen omdat ik andere dingen belangrijker vind. Dit terwijl hardlopen me plezier geeft, mij blij maakt en ik er echt tijd voor maak. Echter blijkt het skippen dat ik niet achter het doel sta. Gelukkig staat er in mei nog wel een ontzettend leuk evenement op de boeg, een doel om naar uit te kijken. Ik ga namelijk met de Anitaladies meedoen aan de Muddyangelrun. Ook deze loop heb ik natuurlijk een review over schreven en die kan je -> hier <- terug vinden. Ik ben wel mega enthousiast geworden van deze modder en ook om het zo te beleven met alle #muddybuddy’s , wil je ook graag mee doen laat het mij weten ik heb namelijk een kortingscode van 25% ook te vinden in de blog die ik hierboven benoem.
Verder heb ik dus deze maand vooral veel moeite gehad met het lopen, actief blijven nu ik geen doel heb. Ondanks dat ik een trainingsschema volg vind ik hem tot dusver nog eenzijdig waardoor ik trainingen skip. Niet de bedoeling en kwestie van doorzetten maar toch is het niet wat ik zoek. Het zijn trainingen op 1 tempo, iedere keer hetzelfde tempo alleen de afstand wisselt. Ik wil fietsen iedere week 1 keer maar de realiteit is dat ik het maar 2 keer heb gedaan. Ik heb ook wederom geen doel, maar 2 keer is al vaker dan geen keer dus ik hoop dat ik dit in juni weer minimaal 2 keer ga doen. Ik ben dan ook blij wanneer ik samen met mirjam naar Mark ga in Utrecht voor een loopanalyse. Hij geeft bruikbare tips en in mijn loophouding valt nog winst te behalen. Ik zou mijn hiel nog wat hoger op kunnen tillen waardoor ik van de voorvoet iets meer richting de middenvoet ga landen en dus makkelijk zou kunnen lopen. Ik heb daarop besloten dat dit mijn komende doel wordt. Ik ga hier bewuster mee bezig. Ik laat de snelheid in de trainingen even los, de afstanden ga ik wel proberen aan te houden. Hoe dit gaat? Laat ik maar zo zeggen dat ik het nog niet eigen gemaakt heb. Ik ben wel bewuster met mijn krachttraining bezig, althans ik doe oefeningen die mark mij meegegeven heeft en die voer ik braaf uit. Nu blijven doorzetten dus en wie weet stop ik toch ooit nog eens met op mijn tenen lopen, haha.
De dag erop was het tijd om naar Rotterdam te reizen, het is weer een weekend waarin ik meer aan het reizen ben dan loop maar wel weer voor een hele gezellige en leuke run. Deborah en ik waren namelijk winnaars van het startbewijs voor de Breweryrun in Rotterdam. Ik ben gek op mijn biertjes en de marathontraining dus de geheelonthouding is voorbij. Goede reden om te vieren met het hardlopen en onderweg te stoppen bij de verschillende brouwerijen. Het was een prachtige dag en de sfeer zat er goed in. We hadden ons bewust opgegeven voor een relaxte pace groep om ook nog goed bij te kunnen kletsen. Het was een heerlijke dag met heerlijke biertjes en ik was bewust met de trein en #reisjefit werd op een een speciale manier uitgevoerd, haha. Gelukkig viel het mee en ging ik niet half dronken die trein in terug naar huis maar heb ik wel weer een mooi stukje Rotterdam mogen ervaren. Een hele leuke run ervaring rijker!
Vervolgens is dan de maand zo voorbij, het aantal kilometers valt echt tegen vind ik zelf. Tuurlijk moest ik herstellen van de marathon en het rustig aan doen de eerste 2/3 weken. Toch ben ik wel een beetje teleurgesteld in het feit dat ik niet de motivatie kon opbrengen om vaker te lopen. Niet omdat ik vind dat ik vaker moet lopen maar omdat ik weet wat lopen voor mij doet. Dat ik er vrolijker van wordt maar ook creatiever. Ik heb echter toch een doel weten te formuleren die niets te maken heeft met snelheid en of afstand. Heb ik dan een keer geen zin dan laat ik het zo maar 3 keer in de week trainen blijft wel een minimum eis aan mijzelf. Ik zou het jammer vinden als ik door koos doelloos te zijn toch mijn conditie te verliezen.
Mijn doel is nu als volgt:
Ik wil minimaal 2 keer per maand fietsen (hopelijk vaker), ik wil mijn krachttraining uitvoeren iedere week en daarbij mijn best te doen om tijdens het hardlopen op mijn loophouding te letten. Mijn hiel beter op te tillen en daardoor mijn loophouding te optimaliseren.
De maand mei was een maand die meer ging over mij, ik bedoel dat ik daarin vooral heb gekeken naar de maanden ervoor. Wat vond ik prettig en waar liep ik tegenaan. Ik heb wel leuke ideeën al voor volgend jaar opgedaan en ik heb lekker op mijzelf kunnen reflecteren. Qua kilometers heb ik in totaal nog geen 100 km gelopen. De fiets kilometers zijn er in totaal 55 km afgelegd, is er een dikke laag stof van ontdaan en heb ik wel een heel mooi nieuw wielrensetje (kleding) aangeschaft! Acht weet je het was een mooie recovery maand met als klapper de muddyangelrun! Deze anitaladie kijkt uit naar eind juni want dan gaan we dit nogmaals dunnetjes over doen in Eindhoven!
RunwithJoy.ce 
Geef een reactie