De voorbereiding en beleving van de 5 km
Begin oktober was ik aanwezig bij Runnersworld Apeldoorn voor een korte hardloop clinic om de nieuwe New Balance Vazee 2090 te ervaren. Helaas moest de atleet die de clinic zou geven destijds afzeggen. Ter compensatie kregen wij een starbewijs naar keuze voor de Stevensloop. Op dat moment had ik nog niet in de planning dat ik in april een marathon zou gaan rennen. Daarom besloot ik dat de halve marathon een leuke uitdaging zal zijn. Genoeg tijd om er verder voor te trainen en mijn eerste wedstrijd en eerste officiële halve marathon stond bij deze vast voor 2017.
Ondertussen zijn de plannen dus flink gewijzigd. Drie maand later kreeg ik mijn bewijs van inschrijving voor de marathon van Parijs in mijn email en was de Stevensloop dus geen wedstrijd meer voor mij maar een training. Ik besloot daarom begin maart om ook de 5 km te lopen en schreef ik me nog snel in.
Afgelopen zondag 19 maart was het dan zover. De stevensloop was daar ik moest om 12 uur al mijn eerste wedstrijd starten de 5 km dus ik zorgde ervoor dat ik op tijd weg zou gaan. Onderweg kom ik erachter dat ik mijn muziek en mijn oordopjes niet bij me heb. Heel even denk ik ik ga terug maar vervolgens denk ik, zo kan je mooi oefenen wanneer het bijvoorbeeld niet werkt tijdens de marathon.
Om 11 uur parkeerde ik dan ook mijn auto bij het Keizer Karelplein. Bewust parkeerde ik dicht bij het station zodat ik de terugweg vandaag mijn prestaties nog even kon laten vastleggen door #Reisjefit.
Ik liep gauw naar de Stevenskerk, deze kerk was speciaal open gesteld voor de bedrijvenlopers. Nu had ik dus mijn startbewijs zoals jullie al konden lezen via New Balance gekregen en dat bleek dus een bedrijvenlopers bewijs te zijn. Voor mij een winst op deze wijze kon ik zeker warm en droog tussen de 2 runs wachten en ook mijn spullen goed opbergen.
Ik legde even bij de deur uit dat ik twee startbewijzen had maar dat was geen enkel probleem omdat ik wel een bedrijvenloop nummer had was ik welkom. Ik kwam binnen en ging in een kerkbank zitten. Even acclimatiseren, rustig om me heen kijken, oriënteren en ontspannen. Ik had nog 45 min tot aan de start van de 5 km. Ik loop even een rondje, ga naar de wc en bereid me ondertussen voor, voor mijn eerste wedstrijd. De vrolijke gezonde zenuwen beginnen te komen. Ik besluit om ruim op tijd weg te lopen, wie weet kom je nog een bekende tegen want ondanks de weersvoorspelling is het gezellig druk!
Wanneer ik de kerk uit loop waait het behoorlijk. Ik begin lichtelijk op te zien tegen het stuk over de Waalkade maar besef me ook degelijk dat ik tijdens de 21 km later op de dag een heel stuk over de dijk moet gaan rennen. Ik hoop dat het tegenvalt en ondertussen loop ik op mijn gemak richting de stad. De eerste mensen staan al in de startvakken ik besluit even een rondje door het park te lopen, rustig even de spieren een beetje opwarmen. Ongeveer een kwartier voor de tijd ga ik het startvak in. Ik rek en strek nog even wat spieren en maak natuurlijk mijn startvakselfie. Voor ik het weet is het nog maar 1 minuut.
Mijn planning van deze dag is genieten op een rustig tempo. Nogmaals tegen mezelf gezegd dat ik rustig aan moet doen want het is een training, over 3 weken sta je in Parijs aan de start van de marathon.
Ik krijg vlak voor de start nog een appje dat mede Rokjesdag angels, Sjoukje en Mirjam me gaan aanmoedigen vlak na de start. Ik ga aan de linkerkant staan zodat ik ze ook nog even kan zien.
Dan klinkt het startschot, een zandloper start dus ik ga pas echt rennen wanneer ik door de hekken ben. Het gaat vrij vlot, erg prettig voor ik het weet ren ik onder de startboog door. Dan zie ik al snel de mooie outfits van de Rokjesdagangels en zwaai ze vrolijk tegemoet. Wanneer ik hen voorbij ben kijk ik op mijn Polar V800 en zie dat ik veel te hard start. De eerste 500 meter onder de 4.30 min/k dat is nou niet bepaald rustig lopen en dat kon ik dus ook direct terug zien in mijn hartslag. Ik zat al boven de 150 slagen. Ik ga daarop van de linkerkant terug naar de rechterkant van het parcours en neem snelheid terug. Ik besluit dat ik op gevoel ga lopen en ga genieten. Tijdens de eerste kilometer heb ik het op de en of andere manier zwaar, het zal wel door die start komen, mijn hartslag krijg ik ook niet onder controle. Ik besluit dat ik maar gewoon niet meer op mijn horloge moet kijken. De route gaat door de wijk en dan richting de Waalkade. Ik zie spelende kinderen die het leuk vinden om door de mensen heen te rennen gelukkig lopen ze niet in de weg. Andere mensen staan aan de kant om de lopers aan te moedigen. Het is nog rustig, ik hoop dat het tijdens de halve marathon wat drukker is, dan heb ik wat meer te kijken. Wanneer we over de Waalkade rennen kijk ik even goed om me heen. Een vriendin woont hier vlakbij, ik heb haar niet gezegd dat ik zou lopen maar misschien staat ze er toevallig toch. Ik heb haar niet gezien en ze bleek er later ook niet te zijn, helaas. Ik vond het wel grappig dat ik juist dit gedeelte van Nijmegen herken en de 4 km daarvoor waren voor mij onbekend.
Het is tijd voor de laatste klim en dat is wanneer we het park in gaan. Als we deze overwonnen hebben is het een cadeautje wanneer je al dalend naar de finish mag rennen. Het aantal supporters hier is groter er is vrolijke muziek (onderweg trouwens op meerdere punten. Iedere keer wanneer ik passeerde heb ik ze een applausje gegeven). Ik zet nog even een versnelling in en zie dat ik weer lekker laag in de 4 minuten aan het rennen ben. Ik vind het prima ik heb geen tijdsdoel en ik heb genoten. Vrolijk steek ik mijn duimen op als ik bij de finish ben en ik finish met een eindtijd van 26.4 netto. Voor mij een keurige tijd waar ik trots op en ondertussen hoop ik dat ik tijdens de halve marathon iets meer rust kan bewaren.
Wanneer ik mijn flesje AA drink Iso Lemon in ontvangst neem en vervolgens mijn medaille loop ik snel richting de Stevenskerk …. (lees verder bij de 10 km)