Summertime

 

Eindelijk dan de recap over de afgelopen 2 maanden, warme maanden, hete maanden en vooral erg drukke maanden. Tussen de verschillende feestjes, vakanties en het harde werken door kreeg ik ook nog een blessure, niet 1 maar direct 2. Hoe ik het ervaren heb, hoe ik gelopen heb en hoe mijn doelen ervoor staan dat laat ik jullie in deze blog weten. 1 ding weet ik wel.. Ik geef nog niet op!

Juli drukte

Juli was een drukke maand vooral werk technisch, ik had het warm en ik ging op het einde an de maand nog even op bonus vakantie. Excuses zul je wel denken maar eigenlijk heb ik deze maand vrijwel geen trainingen geskipt alleen in de laatste week. Tijdens mijn vakantie kon ik mijzelf er maar 1 keer toe zetten, dit in combinatie met een achillespees die al niet lekker meewerkte om te gaan hardlopen. Ik heb het wel gedaan en daar ben ik ergens nog wel trots op. Ik liep in deze maand ruim 121 km hard. Meer dan dat ik me had bedacht voordat ik dit stuk ging schrijven.

Ik heb 2 racse gedaan deze maand. Ik deed mee aan de 5 km van de vivera run in Holten. Dit waren 2 rondjes van 2,5 km. Pittig met een klim erin. Het was hetzelfde parcours als wat de triatleten een dag later al lopend af zouden leggen.  De andere race was de haarlem cityrun, ik moet eerlijk zijn die was echt super tof! Daar wil ik (ondanks de afstand) volgend jaar wel weer naar toe!
In mijn blog -> Grachtenloop 2019  kan je lezen hoe ik het ervaren heb.

De temperatuur in juli was natuurlijk ook flink hoog en dat zorgde ervoor dat ik ook gewoon met mijn eigen blote buik challenge doorging op het moment dat ik dat wilde. Mijn volgende beauties / bling komen pas weer in september. Ik weet dat 1 september de Strongmanrun is, ondertussen heb ik me ingeschreven voor de Koelauf en zo probeer ik nog weer wat bling mee naar huis te nemen. Althans dat dat ik juli nog toen mijn achillespees liet weten dat hij er ook nog was.

Ook steeg de spanning behoorlijk, want aan het einde van de maand juli, terwijl ik op vakantie was, kon er bijzondere post komen. De dames die mee zouden mogen naar het hoofdkantoor van Anita Active en in dat weekend deel zouden nemen aan het estafetteteam op  de marathon werden bekend gemaakt. Nadat ik mijn man die bewuste dag had gestalkt met appjes kreeg ik ineens een hele mooie bijzondere foto van onze hond. (Hierboven staat ie ook) Ik was 1 van de 6 gelukkige dames. Het was een hele gave afsluiter van de maand!!

there is no straight line to success

Augustus terugslag

In augustus ging het echter anders, de achillespees begon echt te irriteren en de fysio werd bezocht. Hoe het komt dat dit ineens opspeelt ligt waarschijnlijk aan het feit dat ik al een langere tijd zonder mijn compressiekousen loop. Iets wat me eigenlijk heel erg goed beviel zeker tijdens de warme dagen die we hadden. Ik besluit mijn trainingen nog verder aan te passen, geen interval trainingen meer en op een rustiger tempo met de kousen weer aan. Echter wanneer ik op woensdag 21 augustus wil proberen of mijn achilles ermee akkoord gaat dat ik een 13 km run ga doen, gaat het mis.

Nee niet mijn achilles maar het schiet in mijn kuit. Geen pats gevoel maar wel het gevoel dat ik me niet met mijn linkerbeen kan afzetten. Hoe het gebeurde, ik liep vrolijk door de heide en kreeg een kramp gevoel in mijn kuit. Ik besloot even te rekken en te strekken, even rust te pakken en genoot van de mooie omgeving. Toen het gevoel weg was liep ik eerst wandelend een stukje omhoog dat ging goed en vervolgens zette ik weer aan. Ik miste echter een wortel en struikelde er een beetje met mijn rechter voet over waardoor ik me met mijn linkerbeen opving en toen voelde het direct niet goed. Ik stond midden op de heide, terug was 5 km en ik zag de toeristenweg liggen en besloot daar naar toe te lopen. Het duurde 4 km tot dat ik bij de auto was. Ik liep met een beetje gevaar voor eigen leven te strompelen over een drukke toeristenweg maar ik was geen moment in paniek. Deze pijn dit gevoel heb ik eerder gehad. Na een korte periode van herstel liep ik niet de marathon maar een PR op de halve. Wetende dat ik toen nog verder had kunnen lopen heb ik vertrouwen in mijn marathon doel van Berlijn, namelijk finishen. Ik besluit al wandelend de fysio te bellen maar die is er niet. Hij belde de volgende dag terug en een dag later werd mijn kuit al onderzocht. Bindweefselschade geen ernstige schade met een beetje geluk over een week weer hardlopen.

Ik heb dan nog 4 dagen tot de 21 k van de Strongmanrun. Realistisch dat ik ben zet ik hem om naar een andere afstand en hoop dat ik überhaupt mee kan lopen. Een week niet hardlopen, daar gaat mijn schema opbouw. IK maak me er niet druk om en kijk naar mijn prestatie van vorig jaar, 3 weken trainen tot aan de marathon van Amsterdam en boven verwachting lopen. IK geloof dat ik het nog steeds kan! Zeker zal het erg zwaar gaan worden en zeker zal ik niet zo goed lopen als in Hamburg, als ik maar genieten kan! Veel belangrijker. In augustus kom ik dan ook nog maar net aan 30 km. De eerste week en de laatste 1,5 week heb ik niet of nauwelijks gelopen. Die 2 weken er tussen waren met de rem erop.

Wat is wijsheid
Vele zullen zeggen dat ik de marathon van Berlijn moet cancelen, maar dat kan ik niet, wil ik niet en doe ik zeker nu nog niet. Ik weet dat ik een goede basisconditie heb, als ik mijn kuit weer sterker maak en de rest van mijn lijf ook gaat het goedkomen. Zoals ik laatst al zei de focus moet erop! Moet ik daarvoor zondag 1 september de Strongmanrun opgeven, en de Koelauf in Düsseldorf op 8 september laten zijn voor wat het is. Waarschijnlijk wel, ik heb nog een paar dagen voor zondag, maar ik zie mijzelf nadat ik vandaag 1,6 km heb afgelegd zondag niet een 12 km parcours zonder kleerscheuren door komen. Ik ben bang dat ik iets kapot maak maar er is een stemmetje in mijn hoofd die wel blijft zegge ‘mangs buj te bange’ (soms ben je te bang) maar mijn kuit reageerde al op de 1,6 km van gisteren. Vandaag ga ik het proberen met een les van Evy Gruyaert. Hoe houdt mijn kuit dat. Gaat dat goed dan kijk ik vrijdag met de fysio weer verder. Belangrijk is luisteren naar mijn lijf en gelukkig kan ik dat volgens de fysio erg goed (ja ik keek verbaasd toen hij dit zei)

Mijn plan? Die is als volgt, meer op de crosstrainer staat (oersaai maar daarmee flink kilometers maken) krachttraining doen, kuit sterker maken maar ook voldoende rust geven. Oefeningen blijven doen van de fysio.

if the plan doesn’t work change the plan but never the goal

Het is dus allemaal nog niet duidelijk hoe nu verder wat ga ik wel lopen wat zeg ik af, maar ik wilde het wel even met jullie delen. Het van mijn afschrijven helpt vaak maar ook ben ik wel benieuwd naar jullie mening, ik weet dat jullie die hebben en ik hoor hem graag!