Sinds begin dit jaar doe ik mee met de challenges van Andrea. Deze maand tijdens de #Marchchallenge werden we uitgedaagd om buiten onze comfortzone te gaan. Omdat ik sinds december in marathontraining ben ga ik vaak buiten die comfortzone tijdens mijn trainingen, maar dit betreft vaak qua afstanden of dat ik op lage hartslag moet lopen, iets wat ik erg lastig vind. Het liefste heb ik zelf controle over wat ik doe of ga doen. Dus het volgen van een schema is voor mij moeilijk en wanneer ik dat dan eenmaal doe ga ik daar ook vol voor. Als ik er niet vol voor ga ben ik namelijk bang voor eventuele gevolgen. Kortom wanneer ik dus buiten mijn comfortzone ga op dit moment ben ik mijn grenzen aan het verleggen en wanneer ze dan zijn verlegd bewaak ik deze goed en zorg ik dat ik me dus zoals bij het voorbeeld van het schema mij daaraan houd.
Toen Andrea op facebook de challenge introduceerde voor de maand maart heb ik echt even flink moeten nadenken. Mijn eerste idee was een trailrun, dit staat al een tijdje op mijn bucketlist maar tijdens het trainen voor mijn eerste marathon lijkt me dit geen goede combinatie. Ik besluit dat ik in ieder geval in 2017 mijn eerste trailrun ga lopen, waar en hoe dat is nog onduidelijk ik moet me daar ook nog in verdiepen. Kortom ik moest wat anders gaan verzinnen. Het zal voor mij uitdagend moeten zijn want anders blijf ik in mijn comfortzone en dat is nou net de challenge.
Ik besluit iets te gaan doen omtrent mijn verjaardag. Op maandag 20 maart was ik jarig en heb ik gevierd dat ik alweer 31 jaar ben geworden. Dit weekend zou ik ook mijn laatste lange duurloop moeten lopen eigenlijk een 30+km ronde op weg naar de marathon van Parijs.
Wanneer ik ga nadenken bedenk ik me dat ik dat weekend al op 26 km zit. Ik doe namelijk mee aan de Ladiesparkrun in Rijssen en aan de halve marathon van de Stevensloop. Ik besluit om mij ook op te geven voor de 5 km van de Stevensloop. Dit zorgt ervoor dat ik dit weekend mijn 31 km loop voor mijn 31e verjaardag. Het feit dat ik alle kilometers in wedstrijdvorm ga lopen en dat in plaats van de lange langzame duurloop maakt dat ik het wel spannend vind. Kan ik rustig blijven lopen of loop ik te hard en mijzelf kapot met als resultaat de volgende dag spierpijn en dan dus een probleem krijgen met mijn te lopen schema.
Nou ondertussen is het bijna een week verder dat ik dit weekend afgerond heb en ik kan vol trots zeggen dat ik ervan genoten heb. Ondanks dat ik op zaterdag en zondag te snel heb gelopen naar mijn inziens, mijn hartslag was te hoog volgens schema heb ik deze 31 km zonder enig probleem kunnen afleggen. Tijdens mijn halve marathon kreeg ik zelfs nog complimenten dat ik zo ‘relaxed’ kon lopen alsof het mij niet inspande. Ik heb er vriendelijk voor bedankt maar ook benoemd dat ik me wel degelijk moet inspannen maar wel onwijs kan genieten van deze run.
Natuurlijk kun je teruglezen wat ik van de wedstrijden vond, daar heb ik een verslag over geschreven.
Dit is het verslag van de Ladiesparkrun
Deze is van de 5km van de Stevensloop
en dit is het verslag van de 21 km van de Stevensloop.
Andrea bedankt voor de uitdaging! Tijdens het lopen ben ik buiten mijn comfortzone gegaan en nu ik ben begonnen aan het taperen is het weer helemaal opnieuw wennen. Maar het komt goed mijn doel van Parijs komt steeds dichter bij want ondertussen is het nog maar 15 dagen en dan mag ik gaan starten!
En mijn verjaardag? Ja die heb ik ondertussen in hetzelfde weekend ook nog gevierd, zowel op zaterdagavond als op zondag avond was het feest en zijn er aardig wat lieve mensen om mee heen bij mij op bezoek geweest!
RunwithJoy.ce 