Het raceverslag van de zevenheuvelen loop, niet zo vlot online als dat ik hem gelopen heb, maar laten we eens teruggaan naar de eerste koude avond van november. De eerste keer dat het om 19.00 uur al licht aan het vriezen was. Dat was namelijk zaterdagavond 19 november. De avond dat ik samen met Mirjam dankzij onze gewonnen startbewijzen van Intersport 7 km zouden gaan trotseren.
Let’s Run with Joy
We hadden geen tijdsdoel, lekker lopen en genieten was het doel, daarom hadden we onszelf ook versierd met gekleurde lampjes, een beetje gek mag wel toch! We waren met de auto naar Nijmegen gereden en konden nog bij het keizer Karel plein parkeren. Kom op tijd is daarin key want het was flink druk in de parkeergarage. We kozen ervoor om ons bij de auto ‘klaar te maken’. Lees de compressie kousen aan te doen, startnummer op te spelden. We stonden daar namelijk droog en hadden gehoopt dat de parkeergarage lekker warm zou zijn. Helaas, als je uit een warme auto stapt valt dat wel een beetje tegen. Terwijl wij ons startnummer op spelden en lampjes om deden, kwam Aleksandra aanlopen. Ze was nog niet eerder bij de zevenheuvelennacht geweest en vroeg of ze met ons kon mee lopen. Tuurlijk was ons antwoord en zo liepen we vervolgens met zijn drieën naar de start. Ik had een jasje aangelaten en mijn rugtas met warme en evt droge kleding meegenomen, in de hoop dat ik die dan zou kunnen inleveren, wat gelukkig wel kon. Ik moet eerlijk zeggen dat is bij de zevenheuvelenloop altijd wel goed geregeld. Je komt namelijk aan lopen en loopt eerst langs de ‘garderobe/tasseninname’ alvorens je naar het startvak kan lopen. Mijn kledingkeuze werd lang lang, dus geen jasje en zonder handschoenen. In het startvak kreeg ik daar een beetje spijt van, maar eenmaal tijdens het rennen had ik prima in een T-shirtje kunnen rennen. Wat ik wel miste dit jaar was de overdekte expo. Er stonden wel wat kraampjes maar om eerlijk te zijn vond ik dat niet echt veel voorstellen, ook mis je daardoor een beetje sfeer vond ik persoonlijk en ja ik vind die beursaanbiedingen ook altijd wel leuk haha.
Zoals ik al zei waren we mooi op tijd, toen we naar het startvak liepen hadden we dan ook nog wel even de tijd. al springend en bewegend om een beetje warm te blijven tot dat we dan eindelijk van start mochten gaan.
LETS GO
De start werd aangekondigd en een paar minuten later liepen wij dan ook door de trechter start het parcours op. De route was voor mij en Mirjam niet onbekend maar beide keken we wel uit naar het 2 km punt. Daar zou namelijk de NN lichtstraat zijn en dit was eerder (vond ik) een heel donker stuk op het parcours. We hadden het tempo er lekker in maar ik besloot de lichtstraat te gaan filmen. Het was namelijk wel heel leuk opgezet, veel verlichting, muziek en een toffe speaker! Ik liep de hele tijd te filmen om na de lichtstraat er achter te komen dat ik dus niet gefilmd had, haha. Het mooie is dat ik de route ken en weet dat er nog zo’n toffe straat aan gaat komen, ik noem het altijd de vivaldi straat. Dat draaiden ze toen ik daar tijdens mijn 1e keer zeven heuvelen nacht door heen rende. Wederom een donkere straat, met overigens slecht wegdek en aan weerszijde verlicht door een lange lichtslang op de grond, dit keer kreeg ik er helemaal een Efteling gevoel bij. We lopen nog steeds op tempo en check bij Mirjam of het oké is, maar ze knikt of zegt ja dus lopen we door. Bij de waterpost, sloegen we beide de mogelijkheid tot drinken over. Echter vond ik het daar wel het moment om van dichtbij even te kijken hoe de straat stenen er daar uit zagen, gelukkig kon ik net voorkomen dat ik ze zou voelen, maar ik struikelde flink over de allerlaatste mat van de tijdsregistratie. Die mogen ze wat mij betreft volgend jaar ook wel verlichten.. Gelukkig ging dat goed. Voor je het weet zit je dan ook al weer op de weg naar beneden, die lang is en wat ik heerlijk vind lopen. Samen zette we nog een tandje bij en liep ik nog een beetje van links naar rechts om nog redelijk wat high fives uit te delen. Ook krijgen Mirjam en ik nog redelijk veel respons uit het publiek over onze gekleurde lampjes.
wanneer we de laatste bocht indraaien naar de finish merk ik hoe lekker het gaat bij mij deze loop op dit tempo. Ik moedig Mirjam nog aan en samen gaan we over de finish. Voor ons beide een parcours record, in de zin van onze snelste zeven heuvelennacht. Toch een stuk sneller dan we vooraf hadden bedacht!
Na de tijd was het tijd om nog even een leuke foto te maken met de niet zo’n mooie medaille en moesten we natuurlijk even meeten met Linda en Anja die ook gezellig in Nijmegen waren. Om warm te worden kochten we nog even een kop koffie voordat we in de auto stapten.
Volgende race: -> Bruggenloop rotterdam! wie zie ik daar?
RunwithJoy.ce 