When Dreaming Stops

Recap of the month June

Oh juni wat ging jij snel voorbij. De maand waarin voor mij het dromen over… stopte. De maand waarin iets moois begon en iets anders moois stopte voordat het waar kon worden. De maand waarin ik mijn corona Home vacation vierde en waar ik motivatie verloor. Al met al een hele rare maand, een bijzondere maand en uitdagende maand.

Juni was de maand waarin ik mijn werkplek na 12 jaar verliet, de uitdaging aan ging binnen een andere instelling om zo nog meer voor jeugdigen te kunnen betekenen. Een maand waarin ik dus echt de stap in het diepe zette en aan deze nieuwe uitdaging begon. Nog steeds vindt ik het een gek idee dat ik geen afscheid nog heb kunnen nemen van mijn oude collega’s. Het afscheidsetentje houd ik nog tegoed want door de corona maatregelen kunnen we niet met zoveel huishoudens aan tafel zitten. Gek hoor.. want het voelt nu zo voor mij echt nog niet afgerond en ondertussen ben ik keihard aan het werk op mijn nieuwe job! Een plek waar ik hartelijk ontvangen ben maar direct volle kracht vooruit aan het werk ben. Het leen in de zorg stopt immers nooit!

In juni kwam er ook een einde aan mijn marathon droom . De new york marathon werd afgelast en natuurlijk kan ik het overzetten naar volgend jaar maar hier in huis had ik de afspraak om dat niet te doen. Afgelast is afgelast, dit jaar zou ik hem lopen en ons leven kan niet ieder jaar bestaan uit het wachten op die marathon. Balen ja enorm maar ik had het al aan zien komen en om eerlijk te zijn, vanaf januari dat de inschrijving bevestigd werd voelde het al niet goed. Ik was niet super blij en had een onderbuik gevoel. Helaas is het waar geworden. Gelukkig was het alternatief erg snel gevonden. Ik ga namelijk met een stel gezellige dames mee doen aan de Berenloop. Alles was vlot geregeld en oh wat kijk ik daar naar uit. Lekker genieten een weekend lang op terschelling met gelijk gestemden!

De maand begon met een fijne vakantie, we wilden eigenlijk een paar dagen weg in eigen land, maar de prijzen schoten de pan uit en dat besloot ons om maar thuis te blijven. Om eerlijk te zijn heb ik niet het vakantiegevoel ervaren. Ik liep mijn trainingen in de buurt en achteraf had ik er natuurlijk veel meer uit kunnen halen. Niet gedaan dus nu maar extra genieten van de vrije weekenden die ik tegenwoordig heb. Dat is wel erg prettig hoor, makkelijk afspreken en tijd over hebben! Super fijn.

In juni fietste ik ook ineens een stuk minder. Tijdens mijn vakantie pakte ik nog wel mijn eerste 100+ km route helemaal solo. Trots maar daarna door het werk en het daardoor minder tijd hebben overdag is dit toch wel een uitdaging geworden. Tja ’s avonds zou ik natuurlijk ook nog prima kunnen fietsen, maar ik loop ook een aantal avonden en om iedere avond van huis te zijn en overdag de hele dag zorgt dat ik moe wordt. Als ik moe wordt dan ga ik blessures oplopen dus ik moet die balans met het sporten en het werken overdag nog zeker gaan zoeken haha! Tja je mag toch wel een uitdaging hebben he.

Het leukste moment van de maand was toch het weerzien van Marjon en wat Anitaladies. Wat heb ik genoten van de fotoshoot bij Soestduinen, ter ere van de nieuwe collectie waaronder de mooie nieuwe Anita Deltapad en Tight in de kleur Atlantique. Janneke zorgde voor prachtige foto’s van ons allemaal! (zie hierboven en onder) Ik kijk echt uit naar het moment dat we weer echt mee mogen doen aan evenementen. Ik mis die gezelligheid .. herkenbaar?


Al met al mag ik zeker niet ontevreden zijn over de maand juni. Mijn achillespees lijkt wat meer duur en wat meer tempo aan te kunnen. Ik verbaasde mijzelf met een mooie 3e plaats op de virtuele curacao run op de 5 km met een tijd van 23.27 en uiteindelijk liep ik toch nog 134,8 km en fietste ik er 317.66. Iets waar ik zeker wel trots op ben! Wat de komende maanden op de planning staat? De rotterdam marathon is nog steeds niet afgelast dus die zou ik nog kunnen lopen. Ik ga deze zeker niet HARD lopen maar als deze door gaat wordt het er eentje voor de lol. Geen tijdsdoel behalve binnen de 6 uur zodat ik wel mag finishen.  Ook staat er nog een trailrun op de planning in September. 23 km lang over de veluwe trailen en genieten. Hopelijk mag deze doorgaan, maar we gaan het zien.

Er komen vast weer hele mooie nieuwe uitdagingen aan en wie weet als de evenementen straks weer groen licht krijgen dat ik nog wat andere mooie challenges aan ga. We gaan het zien wat de tijd ons brengen gaat!


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s