Jullie zullen wel denken stilte voor de storm? Het is toch prachtig weer geweest de laatste week. De wind die er was kan je nog lang geen storm noemen. Nee, het weer is ook niet waar deze titel op slaat. Het is namelijk stilte voor de storm in mijn hoofd, mijn gedachten en dat gaat samen met spanning. De maand maart wordt namelijk druk en ontzettend leuk maar daarnaast zou afgelopen week de uitslag komen voor het Asicsfrontrunner team. Dit is uitgesteld naar aankomende week en laat dan nou ook net de loting zijn van de New York marathon! In mijn gedachten houd dit mij beide bezig, daarnaast heb ik nu ook een drukkere periode op het werk waarin ik veel met verslaglegging bezig ben geweest en die gedachten van mij maken dus een beetje overuren, daar is de storm. Ik moet zeggen dat ik de Sally up challenge goed kon volhouden afgelopen week, dan gingen mijn gedachten lekker naar de oefening en de uitvoering daarvan. Goede afleider dus!
by doing what you love you inspire and awaken the hearts of others
Maandag begon mijn week met een rustige duurloop, mijn voet reageerde helaas wel iets van de zondag maar ik kon er prima mee lopen dacht ik zo. Echter na 10 mooie kilometers al vroeg in de ochtend! Vervolgens een lange dag werken zorgde ervoor dat ik dinsdag weer meer pijn aan mijn voet had. Sommige zullen denken, eigen schuld dikke bult en gelijk hebben jullie! Nu weet ik dat ik dus meer rust zou moeten pakken voordat dit gaat genezen.
Dinsdags heb ik daarom op de sportschool zo min mogelijk staand gedaan. Ik heb de meeste oefeningen zittend uitgevoerd of liggend. Je kan dan bovendien nog genoeg trainen en flink je spieren voelen heb ik gemerkt. De fysio afspraak die zelfde dag leek het in eerste instantie erger te maken. Ik had daarna serieus pijn maar ik ging trouw de oefeningen doen die hij meegegeven had en besloot na mijn sally up van die dag ook verder niets meer te gaan doen.
Woensdags begon mijn dag met het uitslapen. Rust is belangrijk en slaap is ook een training. Er stond een intervaltraining op de planning maar deze heb ik overgeslagen. Ik besloot daarom te gaan rekken en strekken. Mijn voet was nog voelbaar maar de scherpe pijn was er weer uit. Het moet vaak erger worden voordat het beter wordt denk ik dan maar. Ik heb mijn uitslag gekregen van DNAisyou. Daar schrijf ik zeer binnenkort een blog over! Want een typische hardloper zit niet in mijn DNA en toch kan ik er ontzettend van genieten!
Donderdag was dan eindelijk aangebroken, deze dag had ik een hardloopafspraak met Carina. Ik ken haar via social media en we hebben elkaar nog nooit ontmoet. Beide hebben we toch grote loopambities. Carina loopt echter al veel langer en heeft al meerdere marathons op haar naam staan. Zo heeft ze de midwintermarathon in Apeldoorn gelopen als training voor Rotterdam. Ik vind dat echt super knap!
Het leuke is dat ik deze dag weer een soort Tour de Holterberg kon geven. We hadden afgesproken op de Holterberg en vanuit daar zouden we een ronde lopen. Niet te ver en niet te hard i.v.m. voet, maar het zou toch meer een soort Social run worden dus dat kwam goed uit. Ik versliep me die ochtend waardoor ik 5 min later was dan afgesproken. Carina was er al en snel konden we het bos in. We liepen langs de Canadese begraafplaats, naar het uitkijkpunt, over mountainbike paden naar een ander mooi punt met prachtige vergezichten terug naar de auto. De hele tijd kletsen en verhalen delen over van alles. Vooral sport en natuurlijk hardlopen. Mijn voet hield zich goed, ik kon hem voelen maar het was wederom niet pijnlijk. Al met al goed voor 8 kilometer is een rustige pace en een gemiddelde hartslag die geweldig zou zijn tijdens mijn lange duurlopen! Na de tijd lekker een warme chocomelk gedronken samen, goed voor het herstel en daar besloten we dat we dit binnenkort maar een keer weer moeten doen!
Op de terug weg in de auto kreeg ik het idee om de spieren lekker los te zwemmen. Ik wilde naar het zwembad gaan deze week die drempel overwinnen. Toen ik op de website goed naar de lessen keek zag ik dat er die middag een les floatfit zou zijn. Dat leek me de perfecte kans om toch te gaan. Een vriendin van me wilde dit ook altijd nog proberen en zo doende zijn we heel spontaan naar deze les gegaan. Ik kan je echter wel vertellen dat het best zwaar is, je bent namelijk gewoon een circuit training aan het doen, op een wiebelige plank in het water. Alles gaat dus iets rustiger dan anders maar je balans ben je constant aan het zoeken. Deze plank ligt wel voor je eigen veiligheid maar ook voor die van een ander vast aan 2 elastiekjes zodat wanneer je onverwacht in het water valt, iemand anders of jijzelf je niet bezeerd aan deze plank. Na een half uur floatfit en nog even baantjes getrokken te hebben was dan eindelijk die ‘hoge’ drempel van het zwembad overwonnen. Ik moet zeggen dat ik weet dat ik komende week er niet heen zal gaan, is de volgende les floatfit al wel weer gereserveerd. Ik kijk er naar uit.
Vrijdags was weer een dag die in het teken stond van herstel. Ik had bovendien ook dienst dus naast de sally up challenge is er verder niets gedaan. Stiekem zat ik al wel te kijken of er misschien al wat meer bekend was over wie Asicsfrontrunner zou worden maar in mijn achterhoofd weet ik dat dit ergens medio volgende week pas bekend wordt. Mijn voetklachten zijn overigens op dit moment verdwenen alleen wanneer ik een bepaalde rare beweging maak voel ik het nog een klein beetje. Ik besluit toch te blijven rusten zondag staat er een duurloop op de planning.
Vanuit mijn slaapdienst ben ik zaterdag weer naar de sportschool gegaan. Krachttraining hoefde ik niet meer te doen en ik besloot er even een relaxte ochtend van te maken. Zo bracht ik een bezoek aan de zonnebank, heb ik het schaatsen gekeken vanaf de fiets en ben ik vervolgens de sauna in gedoken. Niet heel sportief maar dat kwam later wel weer. Zaterdag was namelijk mijn sally up challenge afgesloten en ging ik op zoek naar een andere. Wat ik nu aan het doen ben dat zie je hier.
Zondag stond op de planning dat ik naar mijn oma van 93 op bezoek wilde gaan, ik had haar al een tijdje niet gezien of gesproken. Ik had mij voorgenomen om er hardlopend heen te gaan en weer terug. Dan zou ik mooi rond de 25 km komen. Echter was mijn nacht zaterdag op zondag kort door een leuke gezellige verjaardag. In die korte nacht heb ik ook nog eens bijna niet geslapen. Ik werd dus toen de wekker ging ontzettend moe wakker. Normaliter helpt het dan wel als ik ga lopen echter vond ik daarvoor nu de afstand te uitdagend. Het bezoek aan mijn oma ging even voor en zo gingen we dus met de auto die kant op. Na het bezoek terug in huis ben ik gaan slapen. Ik was nog steeds erg moe en er stond weer een slaapdienst op mijn werk in de planning. Ik besloot mijn plannen te wijzigen en liet mij die avond wegbrengen naar mijn werk zodat ik de volgende dag terug kon lopen.
Aankomende week wordt een spannende week, er kunnen 2 dromen uitkomen, maar ook dromen blijven. Ik heb het niet in de hand, ik kan er niets in veranderen of doen en dat maakt het lastig maar ook weer prettig. Lastig omdat ik altijd ontzettend mijn best wil doen om het te laten slagen! Om mijn droom werkelijkheid te maken. Prettig omdat als ik er niet voor wordt geselecteerd het niet zou kunnen veranderen en niet tegen mijzelf kan zeggen wat als …….
Duimen jullie met mij mee?! want morgen is de uitslag van de NewYork Marathon!
en deze week wordt bekend wie zich de nieuwe #Asicsfrontrunner kunnen noemen !
Dreams do come true for those who dare to believe in themselves
RunwithJoy.ce 