RunwithJoy.ce

Soms wil je allemaal wel eens dat bepaalde zaken anders gaan dat dat ze daadwerkelijk gaan of zijn gegaan. Dat je een ander mindset of levenstijl had nageleefd zodat je je nu wat zekerder zou kunnen voelen of voelt. Iets met het gras is altijd groener bij de buren, of aan de overkant. Deze blog gaat dus niet over mijn trainingen van de afgelopen week, maar meer over de andere zaken. Zaken waar ik (wederom) achter kom tijdens deze coronatijd of juist al heel lang weet, iets waar ik nu de tijd heb om over na te denken, misschien zelfs wel iets teveel, gelukkig vind ik piekeren erover nog een te groot woord.

Als je mij had gevraagd op mijn 24^e hoe mijn leven er over 10 jaar uit zou hebben gezien, had ik waarschijnlijk benoemd dat ik hoopte getrouwd te zijn met mijn (toen nog vriend) man, misschien 1 of 2 kinderen, een leuke baan en daarnaast omringt door mijn lieve vriendinnen van destijds. Op zich klopt het grotendeels wel, ik heb een super lieve man die er altijd voor mij is, ik heb dezelfde naaste vriendinnen maar daarentegen nog veel meer leuke lieve meiden leren kennen die ook tot mijn vriendenkring zijn gaan horen! Onze kinderwens is er daarentegen nog steeds maar dat komt op het moment dat het ons gegund is! Mijn leuke baan die heb ik en ga ik verlaten voor een andere hele leuke job (hoop ik haha) Dat er verandering in komt is iets wat ik zelf graag wil. Het feit dat ik ergens anders ga werken is een ontzettend grote verandering. Met zijn voor en nadelen, maar dat ik er aan wennen zal moeten, ja dat zal zeker een feit zijn. Zeker zoals in een week als nu, waarin ik niet 2 dagen maar 5 dagen weekend mag ervaren door mijn onregelmatige werktijden.😊 Ik heb ondertussen ook het plezier mogen ervaren in sporten. Zoals jullie al merken is dit echter niet alleen meer het hardlopen, tegenwoordig zit ik ook 2 dagen in de week op de fiets.

Enkele jaren geleden, voordat mijn hardloop avontuur begon zag ik foto’s van mijzelf terug, op dat moment gelukkig en goed in mijn vel zag ik maanden later een foto waarvan ik dacht.. hoe kan ik hiermee tevreden zijn, ik ‘moet’ iets veranderen. Context daarin was wel dat de bikinifitness een dingetje werd, het fitgirl gehalte werd alsmaar hoger en ik dacht niet beïnvloedbaar te zijn. Daarentegen was ik zeker zeer beïnvloed door alles en iedereen daaromheen. Ik besloot mijzelf een halt toe te roepen (wat zeker goed is geweest dat weet ik zeker) en begon het sporten weer op te pakken. Iets wat ik in mijn jeugdjaren en als kind zo van kon genieten pakte ik na jaren niets doen weer op. Nee het was niet dezelfde sport, dat was een onbegonnen taak (ik turnde in die jaren namelijk 20 uur per week.. dat wil niet meer als je dat al 10 jaar niet meer doet zo 1, 2, 3.) ik begon te fitnessen en vanuit de fitness vond ik uiteindelijk mijn passie voor het hardlopen. Mijn lichaam veranderde ik had namelijk ook mijn eet gewoonte veranderd en zo kreeg ik steeds een fitter lichaam. Dit lichaam ben ik kwijt en dat maakt mij onzeker. Iets wat ik veel terug zie in mijn foto’s die ik (niet) post. Deze onzekerheid, dat wil ik kwijt, ik snap niet zo goed waarom ik het heb en wat ik er mee moet. Ik kan het proberen te vergeten (lukt niet) ik kan het proberen te accepteren (sorry ook geprobeerd) dan zal ik het moeten gaan aanpakken! Hoe? Daar wilde ik dus even kort over bloggen.

Ik wil juist bloggen over het feit dat ik zie dat ik toe ben aan verandering net als toen 5 jaar geleden alweer. Ik ben ondertussen bijna op mijn oude gewicht van voorheen, maar wel veel fitter. Nee niet zo fit als dat ik misschien 2/3 jaar geleden was. Ja dat komt omdat ik misschien het genieten iets te serieus neem in mijn vrije tijd. Ik hou van lekker eten en drinken en daar gaat dus verandering in komen. Beter omgaan met porties bijvoorbeeld, hopen dat ik toch weer iets van die gezellige vetjes kwijt kan raken 😊 Daarnaast fantaseerde ik wel eens over een baan waarin ik reguliere werktijden zou hebben. Dat deze nu in juni gaat starten vind ik ergens onwerkelijk maar wel heel fijn. Een kans voor mij om in de structuur te gaan leven die ik nodig denk te hebben. Trainingen zullen daarentegen echter voor of na het werk moeten worden uitgevoerd en kunnen dus niet meer in de ochtend of middag voor of na het werk. Zoals ik al noem in de titel.. een wind of changes komt eraan. Ik voel namelijk dat ik het nodig heb, te vaak voel ik mij ontevreden en lukt het me niet meer te accepteren wie ik ben. Wat ik zelf ga veranderen dat weet ik ook nog niet precies. Ik ga dus met mijn onzekere ik aan de slag!

Hoe zit dat met jou? Zit jij soms langer (dan nodig) na te denken over bepaalde zaken?